WRZESIEŃ 2020:
Spoiler:
VALKNUT – Nowa gra od jednego z moich ulubieńców – Luisa Bueha. Asymetryczny skirmish rozgrywany na kartach? Nawet nie wiem jak wybrnąć z nazwania mechaniki w tym tytule. Gra w każdym razie jest super oryginalna i bardzo pomysłowa. Mamy żetony jednostek ustawione na kartach, a następnie za pomocą kart, które draftujemy z marketu, budujemy plansze i wykonujemy ruch jednostek. Na razie za mało partii na koncie, by wyciągnąć jakieś głębsze wnioski, ale po tych trzech partiach jestem mega zadowolony z zakupu. W malutkim pudełeczku kryje się wielka gra 8/10 z tendencją wzrostową.
KLUB DETEKTYWÓW – Dixitopodobny twór, ale bardzo ciekawy i dość zabawny. Trochę połączenie dwóch pomysłów (Dixit+Kameleon), więc oryginalności zbyt wielkiej nie ma, ale partia jest szybka i zabawna. Niestety gra bardzo zależna od towarzystwa. Albo ktoś chce się w to bawić i wtedy jest kupa śmiechu, albo graczom nie chce się opowiadać i blefować i wtedy jest padaka. 6/10.
EXPLORERS OF THE NORTH SEA– Jedna z części Północnej trylogii Shema Phillipsa. Kafelkowy twór połączony z pick up and delivery i area control. Graliśmy od razu z dodatkiem Rocks of Ruin. Gra bardzo przyjemna, sprytnie wymyślona, ale dla mnie zdecydowanie zbyt losowa, by w pełni się nią cieszyć. 7/10
SUSHI GO PARTY – O ile pierwsza inkarnacja Sushi Go mi nie podeszła, o tyle w tej bawiłem się zaskakująco dobrze. Niby głupiutki draft, ale bardzo przyjemny. Myślę nawet nad zakupem własnego egzemplarza, bo to fajny filerek, który można wytłumaczyć w pięć minut w każdym towarzystwie. 8/10
PARKS – Znakomite rozwinięcie pomysłów z Tokaido, w oszałamiającej swoją oprawą grze. Partyjka była emocjonująca, obfitowała w ciekawe decyzje, był wyścig po punkty i kupa śmiechu, gdy ktoś zwinął kartę sprzed nosa. Bawiłem się świetnie, pomimo bardzo późnej pory. Wszyscy wstali od stołu zachwyceni, a ja będę rozglądał się za swoim egzemplarzem. Miodzio! 8.5/10
WALK THE PLANK – Najsłabsza gra w miesiącu, ale mimo to nie mogę ją nazwać kasztanem. Głupiutka imprezówka, pełna negatywnej interakcji. Było trochę śmiechu, a gra jest dosyć krótka, więc i oceny najniższej nie wystawię. Raczej w to więcej nie zagram, więc 4,5/10
NOWOŚĆ MIESIĄCA:
CITY OF KINGS – Rozpisałem się w wątku dedykowanym grze, więc tutaj tylko potwierdzę to, co napisałem tam. Mega przyjemny, zaskakująco dobrze skrojony i oryginalny tytuł. Niestety stojący również w gatunkowym rozkroku, przez co kierowany raczej do koneserów. Ja bawiłem się wyśmienicie i dlatego 9/10!
POWRÓT MIESIĄCA I GRA MIESIĄCA:
FIVE TRIBES – Wyciągnąłem na stół po dwóch latach leżakowania na półce. I to był błąd.
Bo gra praktycznie nie schodziła ze stołu! Zawsze lubiłem „Pięć Trybów*”, ale po tym miesiącu lubię je jeszcze bardziej. Udało się rozegrać kolejne partie ze Złodziejami i nie wiem, czy ktoś mnie jeszcze kiedyś namówi na partyjkę z tym dodatkiem. Rozgrywka kompletnie zmienia charakter i niestety skupia się na pozyskiwaniu złodziei (jak nie ja, to wezmą inni i zrobią mi kuku). Nagle wszyscy chcą wszystkim psuć plany. Ot taki „Take That!” w czystej postaci. Jasne, ten element negatywnej interakcji jest ciekawy, ale gra tak bardzo zaczyna się wokół niej kręcić, że traci się całkowicie przyjemność z kombinowania. Jak ktoś lubi negatywną interakcję i brakuje mu jej w podstawce – to musi Thieves dokupić. Ja jestem na nie. Drugi dodatek kupiłem od razu po tym jak Five Tribes stało się hitem w naszej rodzinie. I muszę powiedzieć, że Whims of The Sultan podoba mi się bardzo! Dodatek świetnie poszerza możliwości, jednocześnie nie komplikując samej podstawki. Grałem kiedyś z „rzemieślnikami” i niestety niezbyt mi ten dodatek mi podszedł. Bardziej irytował, męczył, niż dostarczał nowych możliwości. W każdym razie już wiem, że z Whims of Sultan, będę grał zawsze! A co do samej gry – to tak zdominowała rodzinne granie, że w zasadzie inne gry poszły w odstawkę. Pewnie szybko ten tytuł się przeje i... Gra znowu trafi na jakiś czas na półę. Ale to był super przyjemny powrót! Oby takich więcej! 9/10 *
Spoiler:
. Więc jako komentarz społeczny spokojnie może sobie stanąć obok This War of Mine, pomimo iż używa znacznie mniej słów. 
Asymetryczne frakcje, miłe mechaniki. Bawiłem się dobrze, spodobało mi się na tyle, że najpewniej kupie dodatek plemiona rzeczne. 
;
