Moje doświadczenie wskazuje, że trzeba zmienić obiekt, na taki, którego nie trzeba do niczego przekonywać, bo sam kupuje świetne gry... Prawda Apos? :>
Jeszcze tak dodam, sporo moich koleżanek ze studiów (ciężki kierunek, także grupa wydawała mi się obiecująca) przy rozłożeniu byle gry w stylu Osadnicy z Catanu miało reakcję pt.
niee, za głupia jestem, ale nie śmiejcie się ze mnie, że nie ogarnę zasad itd. W tym naprawdę najlepsze studentki na roku, także nie jakieś w ciemię bite czy mające większe podstawy do kompleksów... Ale że mamy naprawdę miłą atmosferę, to się przekonały, w bólach, ale jednak. I dość regularnie się spotykamy na granie
Trzeba wyczuć, co jest dla kogo problemem odnośnie planszówek.
Czy to nastawienie pt. planszówki są dla dzieci (z tym dość łatwo myślę walczyć, wystarczy pokazać takiego Tzolk`ina żeby wątpliwości, że dzieciaki sobie mogą tam najwyżej kółkami pokręcić, nie było), czy obawa przed wyjściem na osobę mało inteligentną (z tym jest gorzej, w szkołach niektórzy nauczyciele wciąż podkreślają, jak to dziewczynki mają mniejsze predyspozycje do przedmiotów ścisłych - a myślenie logiczne w grach jednak jest nagradzane - i część kobiet, jeśli miały pecha, potem żyje w takim bzdurnym przeświadczeniu), czy to rzucenie na zbyt głęboką wodę... Aż wreszcie pozostaje czwarta opcja, czyli po prostu - Wasza druga połowa, płci dowolnej, woli spędzać czas na czymś innym, bo ją po prostu bardziej cieszy w czasie wolnym granie na komputerze/robienie paznokci/czytanie książek/sport/siedzenie na fb niż gry planszowe.
I tu się pozostaje albo pogodzić i podejść do tego tak, że związek, gdzie się wszystko robi razem, staje się w końcu męczący i naprawdę każda ze stron potrzebuje swojej przestrzeni (czyli, Wy panowie idziecie na planszówki, druga połowa idzie do kina z koleżankami, albo, panie idą na planszówki, a druga połowa gra z kumplami w LoLa...), albo zamiast co weekend truć cztery litery ,,zaagraj ze mną, no ale zaagraj" to znaleźć taką, co sama grę przyniesie. Tych naprawdę trochę jest, ostatnio byłam z chłopakiem w Ludiversum w Katowicach i poza parami, których było dużo, dużo też było przy stolikach wyłącznie grających dziewczyn.
ja niesmialo wspomnialem o jakims romantycznym filmie czy cos, a ona "juz lepiej w rebelie zagrajmy" 
