samotność i planszowki:) czyli w co gracie w pojedynkę?

[detrytusek]

Zaraz wpadnie tu @Andy i stwierdzi, że do grania solo najlepsze są gry solo

A najlepsze jest to, że wcale się z tym nie zgodzę

[Ayaram]

Władca Pierścieni LCG - generalnie jedyna gra solo, w którą grałem i nie myślałem "kurczę, szkoda, że nie mam ekipy dzisiaj i muszę grać solo..."

[DarkSide]

Hostage Negotiator
Robinson
Krwawa Oberża
Pandemia
Le Havre
Lewis&Clark

[Andy]

Zaraz wpadnie tu @Andy i stwierdzi, że do grania solo najlepsze są gry solo

A najlepsze jest to, że wcale się z tym nie zgodzę

@mat_eyo: skąd wiedziałeś?

@detrytusek: ale próbowałeś, czy tak tylko się nie zgadzasz?

[ma_rio]

Gram bardzo dużo solo i mogę co nieco polecić:
Hostage negotiator - bardzo losowa i trudna, ale i uzależniająca gra,
Gears of war - Pięknie wydana, dużo kombinowania i chyba nawet lepsza solo niż w coopie,
Seria leaderów od dvg
Sentinels of the multiverse - szczególnie jak ktoś lubi komiksowe klimaty,
D-day dice - fajna gra kościana
Dawn of the zeds

Z szybkich gier można polecić też "piętaszka"

Poza tym każda gra kooperacyjna nadaje się do grania solo, a niektóre ze względu na mocny syndrom lidera nawet lepiej sprawdzają się jako gry solo niż coop.

[detrytusek]

@detrytusek: ale próbowałeś, czy tak tylko się nie zgadzasz?

Tak próbowałem...przeczytaj mojego posta powyżej

[detrytusek]

Poza tym każda gra kooperacyjna nadaje się do grania solo, a niektóre ze względu na mocny syndrom lidera nawet lepiej sprawdzają się jako gry solo niż coop.

Prawie każda...coś z syndromem zdrajcy nie podejdzie. Martwa Zima.

[Andy]

@detrytusek: ale próbowałeś, czy tak tylko się nie zgadzasz?

Tak próbowałem...przeczytaj mojego posta powyżej

No właśnie przeczytałem i było tam coś takiego:

Niemal wszystkie gry solo są albo śrubowaniem własnego rekordu za czym nie przepadam (Kawerna, Agricola itp) albo są podlane dużą ilością losowości, żeby zatuszować wszystkie braki w sztucznej inteligencji gry (Robinson itp).
(...)
W grze solo dużo lepiej sprawdzają się gry komputerowe bo tam AI może być na wysokim poziomie.

Nijak z tego nie wynika, żebyś znał jakieś gry solo. Wynika raczej coś zupełnie przeciwnego.

[rastula]

w grę na serio DVG, VGP, GMT & Upper Deck friendsami twymi... ale bez angielskiego będzie tak sobie z ich tytułami...no i wkraczamy w królestwo gier wojennych i wojenne podobnych...


on the light side of solo polecam piętaszka i onirim

średnio trudne Pandemia, Race for the Galaxy z 1 dodatkiem

cięższe Władca lcg, Robinson

[detrytusek]

Nijak z tego nie wynika, żebyś znał jakieś gry solo. Wynika raczej coś zupełnie przeciwnego.

Chodzi Ci o gry stricte na jedną osobę i koniec?
Ok proszę bardzo...piętaszek, hostage negotiator, nie wiem czy się nadaje ale władca pierścienic lcg.
Wszystkie utopione w losowości.
Ciągle mam nadzieję, że istnieje planszówkowy graal z bardzo małą losowością dla samotnika ale z tym jest dość ciężko. Bo już żeby był dodatkowo ładny to wiem przesada .

[Andy]

Ciągle mam nadzieję, że istnieje planszówkowy graal z bardzo małą losowością dla samotnika ale z tym jest dość ciężko. Bo już żeby był dodatkowo ładny to wiem przesada .

Graal ma to do siebie, że trzeba go wytrwale szukać. Zatem ruszaj w drogę, bo naprawdę warto!

[rattkin]

Ciągle mam nadzieję, że istnieje planszówkowy graal z bardzo małą losowością dla samotnika ale z tym jest dość ciężko. Bo już żeby był dodatkowo ładny to wiem przesada .

Sudoku. Zero losowości, pełna informacja, niewielka plansza. Jak sobie pokolorujesz mazakiem, to i nawet ładna będzie. Można się smiać, ale do tego właśnie sprowadzają się gry z bardzo małą losowością - do rozwiązania sobie matematycznego równania i zadowolenia z wyniku.

[detrytusek]

Ciągle mam nadzieję, że istnieje planszówkowy graal z bardzo małą losowością dla samotnika ale z tym jest dość ciężko. Bo już żeby był dodatkowo ładny to wiem przesada .

Graal ma to do siebie, że trzeba go wytrwale szukać. Zatem ruszaj w drogę, bo naprawdę warto!

A Ty jako specjalista od gier wojennych znasz produkt graalopodobny, który mógłbyś polecić?:)

Ciągle mam nadzieję, że istnieje planszówkowy graal z bardzo małą losowością dla samotnika ale z tym jest dość ciężko. Bo już żeby był dodatkowo ładny to wiem przesada .

Sudoku. Zero losowości, pełna informacja, niewielka plansza. Jak sobie pokolorujesz mazakiem, to i nawet ładna będzie. Można się smiać, ale do tego właśnie sprowadzają się gry z bardzo małą losowością - do rozwiązania sobie matematycznego równania i zadowolenia z wyniku.

To ja chyba jednak pozostanę przy Nipponie na 3 ręce

[fantazyn]

Sciagnij sobie gre planszowa na komputer/tablet i graj z AI : )

Jest juz troche tych gier przeniesionych do cyfrowego swiata, ale najwiecej frajdy przyniosl mi Star Realms (bardzo polecam z komputerem).

[jax]

Całkiem fajne gry solo:
- Space Alert

Space Alert solo? Nie próbowałem... jeszcze, da się w ogóle wtedy ogarnąć sytuację na statku? Czy może są jakieś specjalne zasady?
Grałem na dwie osoby i już wtedy było ciężko.

Da się ogarnąć Specjalne zasady są i jeśli w ogóle coś ułatwiają, to niewiele.
Spróbuj, może nie będzie tak strasznie jak się spodziewasz

[detrytusek]

Sciagnij sobie gre planszowa na komputer/tablet i graj z AI : )

Jest juz troche tych gier przeniesionych do cyfrowego swiata, ale najwiecej frajdy przyniosl mi Star Realms (bardzo polecam z komputerem).

a Ty myślisz, że co ja robię w pracy?

[ma_rio]

Prawie każda...coś z syndromem zdrajcy nie podejdzie. Martwa Zima.

Racja
zapomniałem o tym. Z tego tez powodu nie grałem i nie wiem czy będę miał okazje zagrać w "Battlestar Galactica", bo dopóki syn mi nie dorośnie gram głównie sam, lub z żoną.

[kinioo]

Ja by jeszcze dorzucil Sherlock holmes consulting detective - choc we dwie osoby tez mozna poglowkowac

[lynwith]

Jeśli idzie o granie w pojedynkę to uwielbiam sobie od czasu do czasu rozłożyć Eldritch Horror i pograć samemu Ewentualnie na stole ląduje O:IN i sporadycznie Zombicide Black Plague xD

Btw... Takie pytanie do osób ogrywających Krwawą Oberżę w wariancie solo jak wrażenia ? Grałem w ten tytuł w większym gronie i było fajnie aczkolwiek trudno wyobrazić mi sobie granie w pojedynkę ^^"

[Marx]

Jeśli idzie o granie w pojedynkę to uwielbiam sobie od czasu do czasu rozłożyć Eldritch Horror i pograć samemu Ewentualnie na stole ląduje O:IN i sporadycznie Zombicide Black Plague xD

Btw... Takie pytanie do osób ogrywających Krwawą Oberżę w wariancie solo jak wrażenia ? Grałem w ten tytuł w większym gronie i było fajnie aczkolwiek trudno wyobrazić mi sobie granie w pojedynkę ^^"

Dla mnie jest dużo prościej, nikt ci nie zgarnia kart Więc róznica jest znacząca Można dłużej pokumać, zastanowić się nad kolejnym ruchem.

[chantelle]

Planszówki solo są przygnębiające ;P Jak nie mam z kim grać idę na boardgamearena i tam gram online z innymi graczami. W realu mam Descenta do którego ciężko mi znaleźć współgraczy. Gram sama i próbuję wczuć się w dwie strony ale robię to bardziej dla rozrywki niż rozgrywki.
Boję się, że Eldtritch będzie taką grą, w którą będe grała sama

[sirafin]

Prawie każda...coś z syndromem zdrajcy nie podejdzie. Martwa Zima.

Racja
zapomniałem o tym. Z tego tez powodu nie grałem i nie wiem czy będę miał okazje zagrać w "Battlestar Galactica", bo dopóki syn mi nie dorośnie gram głównie sam, lub z żoną.

Kooperacje i gry z elementem zdrajcy to jednak trochę coś innego. Martwa Zima ma wariant kooperacyjny, więc teoretycznie da się grać solo, przy założeniu, że poprowadzimy kilka grup ocalałych i wszystkie grupy muszą spełnić swoje cele. Inna sprawa, że wariant kooperacyjny nie jest taki zabawny jak gra ze zdrajcą i zarządzanie tyloma postaciami byłoby dość upierdliwe.

Battlestar Galactica to gra drużynowa (ludzie vs Cyloni) i pełnię możliwości pokazuje przy 5 graczach, strasznie szkoda siadać do niej w niej osób.

Jeśli już podawać przykłady kooperacji niedziałających solo, to trzeba by chyba spojrzeć w kierunku gier typu Hanabi

[basickak]

zależy co kto lubi.

porównywać planszówki i bga to coś jak porównywać książkę i czytnik.

Wolę sama rzucać kostką i przekładać karty czy żetony, czuć grę fizycznie, choćbym grać miała w chińczyka za dwóch, niż czytać, że właśnie rzuciłam kostką. Chociaż nie mówię, że nie gram na bga.

Ostatnio klepię sobie sama La Granję

[chantelle]

zależy co kto lubi.

porównywać planszówki i bga to coś jak porównywać książkę i czytnik.

Wolę sama rzucać kostką i przekładać karty czy żetony, czuć grę fizycznie, choćbym grać miała w chińczyka za dwóch, niż czytać, że właśnie rzuciłam kostką. Chociaż nie mówię, że nie gram na bga.

Ostatnio klepię sobie sama La Granję

Zależy czego się oczekuje. Czasem mam ochotę pomóżdżyć nad Tzolkinem a nikt ze znajomych go nie ma, w sklepach go nie ma, nie ma z kim grać 4 rozgrywkę pod rząd...

Albo jesteś po kilku godzinach gry, wszyscy wymiękli a Tobie się chce jeszcze!

[Inamo]

Absolutny król rozgrywek solo - Mage Knight, ale dość drogi obecnie

No tak tylko ze ja nie przepadam za fantasy, a przynajmniej za tym bitewnym i pełnym bohaterów nieustraszonych i bestii:) Fantazy w klimacie lekko baśniowym, z nutka przymrożenia oka jak u Pratchett-a to i owszem:)

Cóż, tak wyszło, że gram głównie solo...Głównie Onirim, Delve TDG, Troja, Osadnicy z Catanu- gra kościana, Congo Merc, Ambagibus...

Nad Onirim-em tez myślę, a grasz z trzema pierwszymi dodatkami czy tez z pozostałymi (które nie wyszły z polska instrukcja) Z drugiej strony nie kopiłam go jeszcze, bo opieram sie przed kupowaniem gry w zasadzie dla jednej osoby, mając nadzieje, ze jednak przeważać będą sytuacje dwuosobowe , z Piętaszkiem jest podobnie.

[quotea="akahoshi"] Żonie nie podszedł ani Robinson, ani Eldritch Horror [/quote]

To drugie pewnie mi tez nie podeszłoby, ale Robinsona mam na oku, trochę dużo chyba rozkładania jeśli na jedna osobę.

https://boardgamegeek.com/geeklist/2002 ... solo-games
Od siebie polecam warhammer quest: adventure card game, ale tylko w wersji angielskiej jak na razie jest. Na listę nie trafiła, bo za późno wyszła.

podlinkowana liste przegladalam juz wczesniej, dzieki . Warhammer quest nie bardzo w moim klimacie.

Znam to.
I od jakiegoś czasu mam podobnie jak Marx: we wszystko, co u mnie nowe, gram najpierw solo za 2 osoby. Bo nie znoszę sytuacji, gdy gram z kimś żywym i zupełnie nie ogarniam zasad. Więc ogarnianie odwalam w pojedynkę, w pierwszej rozgrywce, za dwóch.

A dla przyjemności w pojedynkę grywam rzadko

No cóż ja solo tez nie gram z przyjemności:) nie ma to jak zywy przeciwnik, współgracz:) Ale masz racje na rozgryzanie zasad jest to i dla mnie super podejście, przynajmniej nikt obok sie nie niecierpliwi , ze masz zagryziaka i szperasz w instrukcji w trakcie gry.

Nie wiem skad jesteś ale w większych miastach można pograć praktycznie w każdy dzień z nieznajomymi w różnych sklepach itd. plus na tym forum też można znaleźć ludzi

Sek w tym ze mieszkam w Niemczech niedaleko Essen:)), jest tu sporo planszowkomaniakow, problem mam jednak z językiem.

Ja nie przepadam za graniem solo, wtedy lepiej mi się sprawdza komputer lub tablet jednak

No właśnie swego czasu żyłam w komputerze, teraz staram się być na odwyku:) planszowki miały być sposobem pogłębienia socjalnych stosunków;) ale myślę tez ze to trochę inna jakość,międlić w rekach kości, czuć ich ciężar, odgłos rzucania na blat, dotyk i grubość planszy, przemieszczanie sie pionkami wystukując miejsca na polach no i samo misterium rozkładania tez ma swój urok nawet gdy trochę trwa. Pewnie ze komputer , komórka to zawsze jakieś wyjście i dobrze ze jest. Ale granie samotnie w jakaś grę analogowa to prawie medytacja:))) celebrowanie chwili:)

Planszówki solo są przygnębiające ;P Jak nie mam z kim grać idę na boardgamearena i tam gram online z innymi graczami

Ja tez tam pogrywam ale to nie to samo co manualny kontakt z gra "z krwi i kości"

zależy co kto lubi.
porównywać planszówki i bga to coś jak porównywać książkę i czytnik.
Wolę sama rzucać kostką i przekładać karty czy żetony, czuć grę fizycznie, choćbym grać miała w chińczyka za dwóch, niż czytać, że właśnie rzuciłam kostką. Chociaż nie mówię, że nie gram na bga.

Dokładnie, to jest dotyk, odgłos, a czasem zapach. Dygitalizacji i tak zbyt wiele wokół. Choć sama korzystam rowniez z czytnika, ale głownie chyba dlatego, ze na raz tyle książek nie dałabym rady nosić przy sobie:) Ale jakość jest bez wątpienia inna.

Nie spodziewałam się takiego odzewu! Większości z tych tytułów nie znam, niektóre mam na liście życzeń:) O Pandemii tyle czytałam ale jakoś opór mam wewnętrzny przed tematem nieco propagandowym w obecnych czasach.