) Także gameplay i wizualne aspekty (oprócz już wspomnianej gramatury kart) jak najbardziej 10/10. Jedynie co mnie denerwuje i to nie tylko w pojedynku ale i w większej wersji, to setup. To nie jest gra, którą wyjmuje się z pudełka i gra.Kurcze a ja myślałem że 7 cudaków (oryginał) to na gre z taką ilością decyzji/rozbudowaniem itd jest bardzo mało setup-uWojtas_512 pisze: Jedynie co mnie denerwuje i to nie tylko w pojedynku ale i w większej wersji, to setup. To nie jest gra, którą wyjmuje się z pudełka i gra.
. Ot wyrzucić żetony z worka, wziąć po cudzie przejrzeć karty i można jechać. co jest szybsze w rozkładaniu (oczywiście o zbliżonym ciężarze)?
W Elizjum szlag człowieka trafia, gdy musi te karty posegregować na koniec gry. Jaipur też moim zdaniem ma bardziej upierdliwe setup niż PojedynekWojtas_512 pisze:
Oftopując możesz obejrzeć się za Elizjum (minimalnie cięższa/porównywalna) czy Jaipur (lżejsza, ale na dwóch graczy)
Ja tylko po 2, ale mogę polecić:)Phate pisze:Witam,
Chciałbym zostać szczęśliwym posiadaczem tej gry.
Czy po większej ilości gier, posiadacze mogą coś powiedzieć (polecić lub odradzić zakup) ?
Zwyczajnie ssiesz w Pojedynek*Phate pisze:Dam tej grze jeszcze szansę ale póki co nie mam ochoty dziś na kolejne partie .... równie dobrze mogliśmy rzucić monetą kto wygra...
Miałem podobną partię wczoraj, tylko ja stawiałem karty czerwone.Phate pisze:(...) wybierasz jedną z dwóch kart mało przydatnych (zielona i niebieska) a pod nią odkrywa się karta produkcyjna darmowa, którą oczywiście bierze twój przeciwnik. Sytuacja taka powtórzyła się kilka razy
Na początku gry w swoim ruchu miałem zwykle do podjęcia decyzję, czy postawić jakąś kartę, która na ten moment niewiele wnosi do rozwoju mojej gospodarki (jak czerwona albo niebieska), czy odrzucić ją za kasę. Odkryte karty produkcyjne zabierała przeciwniczka, a ja zostawałem z następną decyzją jak wyżej. Było to zwyczajnie nudne: błedne koło, z którego nie bardzo widać, jak się wyrwać. Nie umiem policzyć prawdopodobieństwa wystąpienia takich niekrozystnych układów kart, ale "czuję przez skórę", że to naprawdę pechowa, rzadka sprawa.To dziwne, bo zazwyczaj jest kilka kart do wyboru. A z niebieskich kart można nazbierać dużo punktów plus mają symbole, które potem pozwalają budować za darmo.cezarr pisze:Miałem podobną partię wczoraj, tylko ja stawiałem karty czerwone.Phate pisze:(...) wybierasz jedną z dwóch kart mało przydatnych (zielona i niebieska) a pod nią odkrywa się karta produkcyjna darmowa, którą oczywiście bierze twój przeciwnik. Sytuacja taka powtórzyła się kilka razy
Trochę odechciewa się grać, ale mam za soba już koło 10 partii, a to dopiero pierwsza taka, gdzie rzeczywiście odczucia miałem takie, że niewiele mogę zrobić, mam związane ręce. Chyba miałeś wyjątkowego pecha do układu kart, Phate, że obie rozgrywki miałeś skopane. Los jest zwykle bardziej łaskawy i generuje bardziej wyrównane układy - musi tak być, inaczej więcej osób by narzekało.
) czyli nie robić tak żeby przeciwnikowi odkrywały się dwie nowe karty, np. w pierwszej erze. Czasami się nie da ale przez większość rozgrywki według mnie coś takiego ma miejsce To zależy. Np. na początku II ery masz dwie karty do wyboru i zawsze jedną odsłonisz.To dziwne, bo zazwyczaj jest kilka kart do wyboru. A z niebieskich kart można nazbierać dużo punktów plus mają symbole, które potem pozwalają budować za darmo.
