Dobry prezent, czyli niebanalne gry na początek

[schizofretka]

Problem typowy: planszówka na prezent dla osób, które raczej nie grywają i o których gustach planszówkowych niewiele wiemy.
Są też typowe rozwiązania: TtR, Carcassone, Small World, Epoka Kamienia. Tych pierwszych, najbardziej popularnych i najbardziej losowych chciałbym uniknąć, bo primo będę sam musiał pewnie w to kiedyś zagrać, secundo tylko utrwalają koncepcję planszówek jako prostych gier dla dzieci.

Epoka Kamienia jest świetna, ale nie mogę kupować jej wszystkim w koło i sam mam troszkę już dość. Jakie jeszcze są średniej ciężkości Euro, powszechnie dobrze przyjmowane, z dobrą i krótką instrukcją (aby obdarowani nie mieli z nią sami problemu), o czasie trwania poniżej 90 minut, ograniczoną konfrontacjąj, łatwe, ale z pewną głębią pozwalającą na zdecydowanie lepszą grę z kolejnymi partiami? Tematyka najlepiej w miarę neutralna, nie fantasy, nie sf.

W tej chwili do głowy jeszcze 7 wonders i Dominion (chociaż mi akurat zupełnie nie podszedł). Zastanawiam się nad Olympos, Collosseum i Glen More, ale nie wiem, czy nie za trudne, i o tym ostatnim nie ma tak wiele opinii. Najchętniej usłyszałbym o tytułach równie dobrych, ale mniej popularnych, tak by nowi planszówkowicze nie uważali, że na osadnikach czy epoce kamienia świat się kończy.

[piechotak]

Może Samuraj? Wysokie Napięcie? Ewentualnie coś abstrakcyjnego, np gry z projektu GIPF albo Ingenious.

[oopsiak]

Przyszły mi na myśl: Sankt Petersburg, Finca, Egizia, Wikingowie, Hacienda, Havana. Nie są najpopularniejsze, są dobre, mają dość proste zasady i dość dobre instrukcje. Nie-gracze potrafią w to zagrać

[ronczi]

Będę powtarzał jak mantrę Świat bez Końca (piękna, świetna instrukcja, super gra)

[skoti]

Z eurogier o prostych zasadach, które zrozumie każdy doradzę: Filary Ziemi i Egizia.
I oczywiście jeszcze Age of Empires III (Glen Drover’s Empires…). To będę zawsze polecał, bo gra świetna. Proste zasady dające masę możliwości i przede wszystkim dużo frajdy z rozgrywki.

Z coś nieco bardziej skomplikowanego to STEAM.
Gra ma proste zasady i raczej każdy je zrozumie, ale daje dużo możliwości i potrafi zmusić do wysiłku (zwłaszcza jak gra się z wymagającymi przeciwnikami). Mimo to jest to gra dość prosta i przyjemna.

Można też zastanowić się nad El Grande albo Le Havre.
To pierwsze, łatwe do wytłumaczenia i zrozumienia.
Druga gra też ciężka nie jest, ale jej rozgrywka potrafi trwać dłużej niż 90min.

[michaelius]

Dominion - szybki, prosty i przyjemny

[idha]

Od razu przychodzi mi na myśl kilka takich gier:

Maori - gra niedocenia i chyba nieznana, a naprawdę fajna. Jesteśmy Maorysami, którzy pływają po swojej lagunie (każdy gracz ma swoją planszę) i odkrywamy poszczególne jej części (kupujemy kafelki, które potem w odpowiedni sposób punktują). Gra jest trochę podobna do Carcassonne, ale losowość jest ograniczona poprzez "kupowanie" kafelków z 16 odkrytych (zamiast losowania jak w Carcassonne). Negatywna interakcja ograniczona jest tylko do ewentualnego zabierania komuś kafelka, który akurat jemu pasuje. Warto podkreślić, że gra oferuje kilka wariantów (podstawowy, zaawansowany, atol). Czyli mamy jakby podstawkę z dodatkami w jednym za ok. 90 zł Ogromną zaletą jest też moim zdaniem to, że Maori świetnie chodzi na 2 osoby.

Speicherstadt - specyficzna gra licytacyjna o łatwych zasadach i dużej ilości negatywnej interakcji. Również rewelacyjnie chodzi na 2 osoby. Pomimo łatwych zasad gra wcale do łatwych nie należy i trzeba mocno pokombinować, żeby wygrać.

Duch Teb - raczej lżejsza pozycja niż Maori i Speicherstadt, mocno losowa (losowo dochodzą karty, które potem dobieramy w miastach na planszy, losujemy żetony wykopalisk), ale bardzo przyjemna. Ponadto występuje tu listwa czasu, więc trzeba trochę pokombinować, zeby wykonywać swoje akcje w jak najdogodniejszej dla nas kolejności. Również dobrze chodzi na 2 osoby i jest ślicznie wykonana.

Colosseum jest bardzo ładne, bardzo fajne, ale ma dośc nieintuicyjne zasady zdobywania punktów zwycięstwa i może prze to zniechęcić zupełnie początkujących graczy.

Dominion może się dobrze sprawdzić, ale tylko wówczas, jeśli zupełnie początkujący gracze lubią bardziej skomplikowane klasyczne gry karciane (znam brydżystkę, która uwielbia Dominiona i tylko Dominiona z tzw. gier planszowych toleruje), ale innych może zmęczyć czytanie takstu na kartach i specyfika budowy talii (tak wynika z moich doświadczeń z zupełnie początkującymi graczami).

W Glen More i Olymposa jeszcze nie grałam, więc się nie wypowiem, a 7 Cudów nie lubię

Naprawdę zachęcam do zapoznania się z w.w tytułami, zwłaszcza dwoma pierwszymi. Są raczej mniej znane, zupełnie niesłusznie.

[salmunna]

Można też zastanowić się nad El Grande albo Le Havre.
[...]
Druga gra też ciężka nie jest,

Tak z ciekawości - jaka gra jest dla ciebie ciężka?

[donmakaron]

Cyklady są stosunkowo proste, a do tego bardzo grywalne i ładnie wydane, zrobią wrażenie na początkującym. Z moich doświadczeń wynika, że Pandemic wciąga wszystkich jak leci. Albo Neuroshima Hex - dobrze się gra nawet po paru latach, są dodatki, nie przytłacza zasadami.

[skoti]

Można też zastanowić się nad El Grande albo Le Havre.
[...]
Druga gra też ciężka nie jest,

Tak z ciekawości - jaka gra jest dla ciebie ciężka?

W cywilizacji trzeba się nagłówkować

[cezaras]

Ażeby być oryginalnym, to co się nie pojawiło:
1. Zamki Burgundii
2. Modern Art
3. W roku smoka

ale nie muszę być oryginalnym, to poparłbym niektóre propozycje wcześniej zgłoszone:
Speicherstadt
Egizia
Sankt Petersburg
Hazienda

z tych, o których myślisz to grałem tylko w Glenn More - i - delikatnie mówiąc nie zachwyciło

[schizofretka]

Dzięki za info, choć część wymienionych pozycji lekkimi ani przyjaznymi (abstrakcyjność, ilość kalkulowania) bym nie nazwał. Z niekonfliktowych i jednocześnie cięższych niż 2.0 bgg zostaje Egizia (oczywiście, jak mogłem zapomnieć?), obydwie gry n.p. Folletta (o każdej słyszałem trochę studzących, poważnie negatywnych opinii). Odkryciem dla mnie są te Zamki Burgundii, ale mam dwie obawy: po pierwsze, bgg podaje wagę jako 3.2, czyli trochę sporo jak na familijną pozycję. Po drugie, jak jest z niezależnością językową? Nie ma ŻADNYCH tekstów po niemiecku?

[cezaras]

Zamki Burgundii, ale mam dwie obawy: po pierwsze, bgg podaje wagę jako 3.2, czyli trochę sporo jak na familijną pozycję. Po drugie, jak jest z niezależnością językową? Nie ma ŻADNYCH tekstów po niemiecku?

nie ma ani słowa w jakimkolwiek języku...
tylko piktogramy - i to też w ograniczonym zakresie

[Legun]

Jeszcze jeden głos na rzecz Modern Art - wszystkie warunki spełnia i z moich obserwacji jest w stanie otworzyć nawet bardzo zatwardziałe antyplanszówkowe serca. Zupełnie nie ma też stylizacji na grę dla dzieci - wręcz przeciwnie. Gram w to od paru lat i ciągle nie jestem w stanie przed końcowym odliczaniem przewidzieć, kto wygra.

[schizofretka]

To ja, korzystając z jego ponownej dostępności, sam doradzę Tikala - była to jedna z pierwszych gier, w które grałem i wielki hit, który podobał się wszystkim, którzy w niego zagrali - ładne wykonanie, klimat, proste reguły i głębia strategii.

[MsbS]

A ja dorzucę jeszcze jeden tytuł do worka. Caylus Magna Carta. Ma uproszczoną wersję reguł (na pierwszą partię). Interakcja jest workerplacementowa (podbieranie miejscówek), gra się szybko, pomóżdżyć trzeba. Gra totalnie niezależna językowo, no i tematyka 'właściwa' (ani fantasy, ani SF).

[schizofretka]

Nie pomyślałem o niej, ale to świetna gra jest, niesłusznie w cieniu starszego brata, a dodająca zalety szybszej rozgrywki i przenośności.

[nikozja_dg]

A może Finca ??

[Wagnard]

Hmm... może... Dixit?