Tak więc rezygnuję z heksów na planszy na rzecz przemieszczania się podobnego jak w np.: War of The Ring, czyli regionami(tak jak proponował to kiedyś tutaj lintu). Co zapożyczę z mojej cięższej wersji gry to podział jednostek ale bardziej uproszczony. A mianowicie Piechota będzie się dzieliła tylko na lekką i ciężką, podobnie kawaleria oraz dodatkowo machiny wojenne.
Jeżeli chodzi o punkty ruchu to: lekka piechota będzie ich miała 3, ciężka piechota 2, lekka kawaleria 4, ciężka kawaleria 3, machiny 2.
Jeden punkt ruchu będzie pozwalał na przemieszczenie się o jeden region albo wykonanie 1 ataku, transport morski będzie traktowany jako wykonanie 1 ruchu, dzięki temu podczas swojej kolejności ruchów taka armia będzie posiadała jeżeli można tak to nazwać jakąś "manewrowość". Faza ruch-walka będzie przebiegała tak samo jak opisywałem to wcześniej, czyli naprzemiennie stronami konfliktu gdzie podczas swoich ruchów każda frakcja danej strony będzie mogła wykonać maksymalnie 3 ruchy(łącznie ze spasowaniem bo jeżeli jakiś gracz stwierdzi, że nie chce się akurat teraz poruszać to ma do tego prawo). Będę musiał wprowadzić znaczniki z numerkami od 0-4 aby nimi oznaczać ile dana armia zużyła punktów ruchu. Ale dzięki temu, że wszystkie jednostki znajdujące się w regionie traktuje się jako jedną armię nie będzie tych znaczników tak dużo jak we wcześniejszej wersji. Znacznik "zero" będzie służył do oznaczania armii która wykorzystała już wszystkie punkty ruchu.
Ogólnie walka będzie przebiegała tak: gracz, który będzie próbował zająć region przeciwnika podobnie jak w War of the Ring będzie wskazywał który region atakuje(trzymając swoje żetony na razie w swoim regionie) i o ile gracz atakowany nie wykona odwrotu do sąsiedniego regionu będzie się rozpoczynała bitwa. Gracz atakowany będzie mógł wykonać również odwrót poprzez wycofanie jakiejś części swojej armii do twierdzy lub miasta(nie przekraczając limitu jaki taka twierdza czy miasto może pomieścić) natomiast nadmiarowe jednostki, jeśli to możliwe do sąsiedniego regionu. Gracz będzie zmuszony podjąć bitwę tymi jednostkami, które z braku punktów ruchu lub dlatego, że nie mają się gdzie wycofać bo inne regiony są zajęte przez przeciwnika i znajdują się tam jego jednostki lub po prostu w sąsiednim zaprzyjaźnionym regionie wycofanie wszystkich jednostek sprawi przekroczenie limitu ilości jednostek na region(wynosi on 10). W ostatnim przypadku gracz wykonujący odwrót będzie mógł wycofać taką ilość jednostek, która nie przekroczy limitu jednostek w tym regionie, niestety pozostałe jednostki będą musiały stanąć do samobójczej walki lub jeśli gracz nie będzie chciał tracić czasu na taką i tak z góry przegraną walkę będzie mógł po prostu poddać te jednostki bez walki usuwając je od razu z planszy(wracają one do puli rekrutacji).
Wykonać odwrót armią będzie możliwy do 2 regionów, lecz za taki manewr będzie się płaciło punktami ruchu tak jak za zwykły ruch. Gracz będzie decydował o ile regionów się wycofać.
Gracz atakujący będzie mógł wykonać atak na region z kilku regionów jednocześnie, i na czas walki poszczególne armie atakujące z różnych regionów traktuje się jako jedną dużą armię. Dzięki temu będzie można przeprowadzać wspólne ataki z armiami innych graczy i tak teoretycznie w jednym boju będą mogły się spotkać armie wszystkich frakcji. W jednym regionie będą mogły oczywiście stać jednostki różnych frakcji, z tymże choć takie jednostki dla celów bitwy są traktowane jako jedna armia, to żeby się gracze lepiej mogli zorientować gdzie się znajdują jego jednostki to wskazane jest aby trzymać jednostki danych frakcji w osobnych stosach.
Wracając do samej bitwy to mam taki pomysł, a raczej na razie bardziej jego zarys. A mianowicie: gracze będą sumowali punkty siły(liczebność) swoich armii i ustalali stosunek sił Atakujący/Obrońca. Następnie gracze będą sumowali: gracz atakujący swoją wartość ataku, gracz broniący się wartość obrony i ustalali stosunek Atak/Obrona i w zależności co tam wyjdzie uzyskają dodatkowy modyfikator dla wcześniej ustalonego stosunku sił. Czyli np.: siła armii atakującej wynosi 20, broniącej się wynosi 17 czyli Stosunek Sił gołym okiem widać, że wynosi 1:1. Następnie wartość Ataku armii atakującej wynosi 20, wartość Obrony armii broniącej się wynosi 10, daje nam to stosunek Atak/Obrona wynoszący 2:1, dzięki czemu gracz atakujący zyskuje modyfikator +1 do stosunku Sił na swoją korzyść czyli Stosunek Sił zmienia się na 2:1(gdyby stosunek Atak/Obrona wynosił: 1:1=brak modyfikatora, 3:1=+2 na korzyść dla atakującego, 4:1=+3 na korzyść atakującego itd; 1:2=+1 na korzyść broniącego się, 1:3=+2 na korzyść broniącego się itd.). W ten sposób ustala się nasz podstawowy stosunek i na jego podstawie będziemy korzystać z tabeli walki, gdzie w kolumnach będą podane kolejno Stosunki Sił a w rzędach ilości wyrzuconych oczek. Na podstawie tej tabeli będzie się sprawdzało jakie straty w zależności od wyniku rzutu kością(kośćmi) będą ponosiły nasze armie. I to jest jedna część, która moim zdaniem nie powinna zajmować dużo czasu, prosta matematyka.
I teraz po uzyskaniu tego stosunku chciałbym wprowadzić rozgrywanie bitew poprzez zagrywanie kart. Ja sobie wymyśliłem, żeby były to karty formacji, czyli: Włócznicy, Łucznicy, Jednostki Miotające, Kawaleria, Miecznicy, Trole, Mumakile itd., w zależności od frakcji różniłyby się one jakimiś kartami typu np.: powyższe mumakile czy trole. I tutaj szczerze nie wiem dokładnie jak to ugryźć bo mam póki co pewien zarys pomysłu. Dla mnie mogłoby to przebiegać tak, że gracze obu ścierających się Armii wykładali by do 2 różnych kart formacji + opcjonalnie jedną kartę dowódcy lub postaci, które by w jakiś sposób oddziaływały na ten nasz ustalony stosunek sił(i tutaj nie wiem jeszcze jak to ugryźć, bo coś mi tam świta i krąży po głowie ale nie wiem dokładnie co
). Dodatkowo pewne kombinacje kart typu np.: karta kawalerii przeciwko karcie przeciwnika Włócznicy w jakiś sposób osłabiałoby atak kawalerii. Po prostu myślę tutaj nad takimi różnymi zależnościami, że np.: łucznicy są spoko jeżeli gracz przeciwny zagra kartę piechoty ale już jeżeli zagra kartę kawalerii to nasi łucznicy mogą się znaleźć w opałach. Samo zagrywanie kart dawałoby nam różne bonusy lub też nie ale w zależności od tego jakie kombinacje kart wyciągali by z rękawa obaj gracze. A samo zagranie kart mogło by skutkować tym, że gdyby w wyniku rzutu bitwy gracz otrzymywałby jakieś straty to niezależnie od tego jakie byłyby to straty musiałby obligatoryjnie stracić po jednej jednostce z rodzajów zagranych kart(karty). Gracz oczywiście miałby dowolność w tym ile kart i czy w ogóle by ją zagrał, bo może mógłby się czuć na tyle pewien dzięki korzystnemu dla niego stosunkowi sił, że nie decydowałby się akurat teraz narażać na dodatkowe straty w poszczególnych formacjach. Myślę, że dzięki takiemu rozwiązaniu gracz, który miałby teoretycznie mniejsze szanse na starcie dzięki odpowiedniej taktyce w doborze kart, trochę szczęściu, błędom przeciwnika i innym(czyli to co niejednokrotnie decydowało o zwycięstwie lub porażce w bitwie ) mógłby pokonać swojego przeciwnika bo sam stosunek sił niczego by jeszcze nie przesądzał tylko mógłby dać po prostu lepszy lub gorszy start jednej ze stron. Daną kartę Formacji można by zagrywać kilka razy, ale tylko do momentu posiadania w armii odpowiadającej tej karcie jednostek. Sama powiedzmy "Siła" karty zmieniała by się w zależności od posiadanej liczby jednostek danego rodzaju, czyli większa liczba kawalerii sprawiałaby, że karta tej formacji byłaby bardziej efektywna. Tak więc tutaj wszelka pomoc, porady, pomysły, sugestie mile widziane
Duże Państwo większe koszta utrzymania, większe granice do obrony, przez co trzeba bardziej umiejętnie stawiać np.: Twierdzę, bo w takim państewku składającym się z np.: 5 regionów i dodatkowo obok siebie masz mniejszy dylemat gdzie taką Twierdzę wcisnąć żeby jej położenie jak najbardziej zwiększało walory militarne naszego państwa. I to też jest dobre z tego względu dobre, bo wprowadzając nowego gracza możesz mu zasugerować, żeby zagrał na początek takimi np.: Krasnoludami bo na początku mają nieduże państwo, będzie mu łatwiej(przynajmniej na początku) nim kierować, będzie mu łatwiej się skupić na mechanikach i powiedzmy powiększając swoje państwo poprzez zdobywanie nowych terenów zacznie stopniowo łapać o co chodzi jak i sam poziom trudności będzie się dla niego przez to stopniowo zwiększał. A tak jakby mu dać zagrać takim dużym Arnorem i Gondorem na wejściu to raczej kaplica murowana. Dodatkowo dochodzi tutaj regrywalność, bo o ile każda frakcja bazuje na tych samych mechanikach to już sama strategia gry taką frakcją jest inna i grając Elfami przyjmujesz jakieś strategie, ale już niekoniecznie są one dobre jeżeli chodzi o np.: Krasnoludów. Krótko mówiąc znasz samą mechanikę ale siadając za sterami innej frakcji niż tą, którą dotychczas grałeś musisz można powiedzieć jakoś dostosować swoją strategię do nowej frakcji. A idąc dalej, nawet gdybyś się uparł grać cały czas tą samą frakcją to każda rozgrywka zawsze będzie inna od poprzedniej.
