Carrier Division Six, USS Independence, 27 października 1962. Długa misja.
Zdjęcia lotnicze wykonane tydzień temu nad Kubą wskazują obecność rakiet średniego zasięgu. Sytuacja jest napięta, ponieważ radzieccy doradcy kończą przygotowywać pociski i w każdej chwili mogą one osiągnąć zdolność bojową zagrażając bezpieczeństwu USA. Zgodnie z decyzją prezydenta od kilku dni uczestniczymy w morskiej blokadzie uniemożliwiając dostawy sprzętu dla Kuby drogą wodną oraz lotniczą i stanowiąc wsparcie dla okrętów Drugiej Floty jeśli sytuacja miałaby się pogorszyć. W skład mojej eskadry wchodzi pięć A-4 Skyhawk, dwa A-3 Skywarrior, jeden E-2 Hawkeye i cztery nowe F-4 Phantom II.
A-4 Skyhawk:
Stargazer – newbie
Midas – green
Preacher – average
Shadow – average
Back Fire – average
A-3 Skywarrior:
Ghost – green
Seaweed – average
E-2 Hawkeye:
Guardian – average
F-4 Phantom II:
Buick – skilled
Duke – veteran
Whiplash – veteran
Barbarian – veteran
Ilość punktów SO wynosi 74 (17 za kampanię + 9 za każdy A-4 i A-3 – 6 za E-2) wobec czego zdecydowałem się na promocję 3 pilotów (Buick, Whiplash oraz Duke). Zostało mi tylko 20 punktów, ale wysoka wartość Phantomów może pozwolić mi na osiągnięcie sukcesu.
Misja 1, 28 października 1962.
Wszystkie jednostki zostały postawione w stan gotowości po zestrzeleniu wczoraj U2 nad Kubą. Akcja ratunkowa przeprowadzona ze wsparciem lotniczym z USS Enterprise nie przyniosła efektów. Wobec tego dowództwo zdecydowało się na przeprowadzenie ataku odwetowego – cztery samoloty z mojej eskadry mają wykonać nalot na centrum dowodzenia na południe od Hawany. Cel znajduje się w pierwszej strefie, więc piloci mogą załadować więcej amunicji, niestety jest silnie broniony. Od północy dwa stanowiska rakiet SA-2 (w tym jedno znajdujące się na wzgórzu, może razić cały obszar, drugie – u stóp wzgórza skierowane na północ). Od strony zachodniej odsłonięte stanowisko SA-2 (może razić cały obszar) oraz działo przeciwlotnicze S-60 skierowana na zachód (na szczęście może razić cele tylko na niskim pułapie). Od południa również ustawiono stanowisko S-60 na wzgórzu – będzie trudno podejść do celu na niskim pułapie. Od wschodu piechota i cięzki karabin. Sam cel broniony jest przaz działo przeciwlotnicze ZU-23. Spodziewana jest aktywność lotnictwa.
Zdecydowałem się na wysłanie czterech Phantomów – po pierwsze mają dużą ładowność, po drugie doskonale radzą sobie z celami naziemnymi oraz z wrogim lotnictwem. Każdy z samolotów otrzymał po dwa Sparrowy oraz po dwie 1000 funtowe bomby Mk. 83. Dodatkowo w misji weźmie udział Guardian zapewniając wsparcie elektroniczne.
Przed odlotem otrzymałem dwa telefony. Jeden z administracji prezydenta, drugi ze sztabu gen. LeMaya. Doradca Kennedy'ego Kenneth O'Donnel dał mi do zrozumienia, że moje decyzje będą miały ogromną wagę nie tylko dla Ameryki, ale dla całego świata - eskalacja konfliktu może doprowadzić do wybuchu wojny z użyciem broni nuklearnej. Generał LeMay z kolei sugerował użycie wszelkich możliwych sił i środków w celu eliminacji zagrożenia. Zrozumiałem, że tylko rozważne działanie będące kompromisem pomiędzy oczekiwaniami politycznymi, a zmasowanym atakiem może przynieść wymierne korzyści w postaci osiągnięcia satysfakcjonujących wyników. Na przyszłość będę musiał ostrożnie wybierać swoje cele.
Pierwszy startuje Guardian, następnie wszystkie cztery Phantomy. Piloci po raz pierwszy spotkają się z wrogiem, po drugie mają świadomość znaczenia misji wobec czego są poddenerwowani (karta Important Target – 1 punkt stresu). Do celu podchodzą od północnego zachodu na wysokim pułapie, na szczęście w powietrzu znajdują się tylko dwa MIGi 21 – jeden w centrum, drugi na wschodzie. Wobec tego dwa Phantomy decydują się na zaatakowanie MIGów, dwa pozostałe muszą zejść na niski pułap i spróbować zniszczyć dwa odsłonięte SAMy. Jednak w trakcie misji okazuje się, że po pierwsze cel jest dodatkowo broniony przez S-60, po drugie SA-2 na wschodzie została przeniesiona, jej miejsce zajęło S-60 (karta Political Limitations). Kiedy zagrożenie od ostrzału rakietowego od strony zachodniej zmniejszyło się wszystkie maszyny decydują się podejść od północy. Barbarian schodzi na niski pułap, Mk. 83 trafia w cel. Whiplash i Duke odpalają po dwa Sparrowy – MIGi zostają zniszczone. Niestety druga wyrzutnia (ta znajdująca się u stóp wzgórza) odpala pocisk – tylko dzięki unikowi Barbarianowi udaje się uniknąć trafienia (2 punkty stresu). Wszystkie Phantomy jeden po drugim schodzą na niski pułap i zrzucają bomby w cel – 7 punktów. Teraz muszą tylko wejść na wysoki pułap, aby uciec od ostrzału – trzy S-60 (jeden od zachodu, jeden od południa, jeden w celu) i jeden ZU-23. Duke i Buick wykonują manewr i uciekają spod ostrzału, niestety Barbarian wpada w ogień krzyżowy i zostaje trafiony. Czterem maszynom udaje się powrócić na pokład bez problemu. Barbarianowi udało się katapultować nad morzem i tylko błyskawiczna akcja ratunkowa pozwoliła na jego uratowanie (5 punktów stresu). Dodatkowo otrzymaliśmy wsparcie Pentagonu – możemy przesunąć wskaźnik misji o jedno pole w lewo (karta Show of Force).
Generalnie poszło średnio – piloci otrzymali dużo punktów stresu (szczególnie Barbarian – 9), cel nie został zniszczony – udało się go tylko uszkodzić. Jednak 2 punkty zwycięstwa, jeden punkt Intel oraz wskaźnik Polityki na poziomie 0 rekompensują poniesione koszty.
Misja 2, 29 października 1962.
Druga misja powinna okazać się łatwiejsza. Celem ma być transport sprzętu i ludzi zmierzający w kierunku bazy w Guantanamo. Ze zdjęć zrobionych wczoraj wynika, że droga, którą ma się przemieszczać konwój otoczona jest wzgórzami ze wszystkich stron, co może powodować problemy ze względu na stanowiska ogniowe. Jednakże wzgórza od północy i południa, a także sam cel chronione są przez rakiety SA-2 (wysoki pułap, zasięg 2), wzgórze od zachodu przez ZU-23 (niski pułap, to samo pole), od wschodu przez S-60 (niski pułap, zasięg 1). Dodatkowo w centrum znajduje się działko M1939 (wysoki i niski pułap). Samoloty powinny podejść do celu od północnego lub południowego wschodu na niskim pułapie eliminując S-60 oraz M1939, zbombardować cel i na niskim pułapie odlecieć. Spodziewany jest tylko jeden wrogi samolot.
W tej misji biorą udział tylko dwa samoloty. Ze względu, na to że cel znajduje się w strefie trzeciej zdecydowałem się na tankowanie w powietrzu, żeby zaoszczędzić miejsce na uzbrojenie. Poleci Duke i Whiplash, jeden został uzbrojony w dwa Sparrowy oraz dwie bomby Mk. 83, drugi - trzy bomby Mk.83.
Wszystko idzie zgodnie z planem, nad morzem Phantomy zatankował KC-97 (-2 punkty SO), następnie przeleciały nad wybrzeżem kierując się na wschód, zawróciły, obniżyły pułap i podeszły do celu od północnego wschodu. Dla wroga musiało być to zaskoczeniem, ponieważ żaden samolot nie znajdował się w powietrzu. Whiplash zrzucił pierwszą bombę – S-60 został trafiony. Nad celem Whiplash zrzucił dwie pozostałe bomby – 5 punktów, Duke dwie kolejne w kierunku M1939 – również trafił. Omijając wzgórze zachodnie na niskim pułapie obydwa samoloty powróciły na pokład.
W międzyczasie dowiedzieliśmy się, że mamy wsparcie powietrzne w wypadku misji ratunkowych (karta A-1 Skyraiders) oraz możemy zmniejszyć poziom stresu u wszystkich pilotów w eskadrze (karta Down Time).
Misja została zakończona sukcesem, dwie dodatkowe karty mogą w przyszłości uratować komuś życie.
Phantom Leader USN 1962 Cuban Crisis
Re: Phantom Leader USN 1962 Cuban Crisis
Misja 3, 30 października 1962.
Konflikt trwa nadal - pomimo porozumienia zawartego z Rosjanami nie zaobserwowaliśmy zmniejszenia aktywności na stanowiskach z rakietami. Cel trzeciej misji to wieża komunikacyjna w okolicy Playa Girón znajdująca się na terenie drugiej strefy. Posiadamy informacje, że jest szczególnie dobrze chroniona - na terenie jednostki stacjonuje oddział piechoty i znajduje się stanowisko ciężkiego karabinu. Od południa na odsłoniętym terenie umieszczono stanowisko SA-2 oraz osłonięte od strony północnej przez las działo M1939. Od strony wschodniej na rozległej przestrzeni stanowisko S-60 oraz ZU-23. Od północy i zachodu osłonięte przez lasy stanowiska M1939 oraz KS-19, którego zmasowany ostrzał potrafi przerazić nawet najbardziej doświadczonych pilotów. Osobny problem stanowi skoncentrowanie na tym obszarze znacznych sił wrogiego lotnictwa. Do wykonania tego zadania rozkazy otrzymali Ghost i Seaweed – na pilotowane przez nich dwa bombowce uderzeniowe załadowano po dwie bomby Mk.83 i jedną Mk.82. Ze względu na spodziewaną aktywność lotnictwa osłaniać ich mają Buick oraz Whiplash, każdy z nich uzbrojony w dwa Sparrowy, dwa Sidewindery i jedną bombę Mk82. Wsparcie ma zapewnić Guardian.
Samoloty przygotowują się do startu – pierwszy Guardian, następnie dwa Phantomy, na końcu dwa Skywarriory. Kierują się na południe, omijają linię brzegową od zachodu na wysokim pułapie, skręcają na wschód, aby do celu podejść bezpośrednio od strony południowej. Nabrzeże mijają na dużej wysokości – na szczęście tylko jeden MIG 21 znajduje się w powietrzu – Buick odpala dwa Sparrowy – trafia w cel. Niestety w kierunku Hawkeye leci rakieta wystrzelona przez SA-2 – Guardian wykonuje manewr, cudem unikając trafienia, Whiplash trafia pod ogień działa, na szczęście kończy się tylko stresem. Phantomy nie niepokojone przez wrogie lotnictwo obniżają pułap, aby zniszczyć zagrożenie od strony południowej – Mk.82 zostają zrzucone - Buick trafia w cel, SA-2 zamienia się kulę ognia. Whiplash niestety pudłuje - działo kontynuuje ostrzał. Unikając trafienia wzbijają się na wysoki pułap. Skywarriory mają otwartą drogę do celu – zmniejszają wysokość, ale trafiają pod ostrzał oddziałów broniących jednostkę oraz znajdującego się na wschodzie S-60 - pociski ze świstem przelatują obok samolotów. Seaweed zrzuca bomby – wszystkie trafiają w cel niszcząc wieżę (7 punktów), Ghost próbuje skoncentrować się na ostrzeliwującym oddziale piechoty – ale nie udaje mu się. Teraz pozostaje tylko zwiększyć pułap i odlecieć, niestety odzywa się ukryte od strony północnej KS-19 zmuszając Buicka do wykonania kilku śmiałych uników przy okazji podnosząc mu poziom stresu.
Wszystkie samoloty szczęśliwie powróciły z misji. Buick i Whiplash lekko roztrzęsieni, ale wszyscy zadowoleni, ponieważ obyło się bez strat. Misja zakończyła się pełnym sukcesem – 3 punkty zwycięstwa i po jednym punkcie rozpoznania oraz wywiadu. Dzisiaj dałem się odprężyć pilotom – Ghost dostał awans, a po południu okazało się, że przyleciała ekipa ze Stars and Stripes i chcą zrobić wywiad z moimi ludźmi (1 punkt polityki w lewo, karta Television War). Poza tym ciągle toczą się rozmowy na szczeblu politycznym – dostaliśmy wytyczne od dowództwa, żeby zmniejszyć straty wśród ludności cywilnej (karta Political Limitations).
Konflikt trwa nadal - pomimo porozumienia zawartego z Rosjanami nie zaobserwowaliśmy zmniejszenia aktywności na stanowiskach z rakietami. Cel trzeciej misji to wieża komunikacyjna w okolicy Playa Girón znajdująca się na terenie drugiej strefy. Posiadamy informacje, że jest szczególnie dobrze chroniona - na terenie jednostki stacjonuje oddział piechoty i znajduje się stanowisko ciężkiego karabinu. Od południa na odsłoniętym terenie umieszczono stanowisko SA-2 oraz osłonięte od strony północnej przez las działo M1939. Od strony wschodniej na rozległej przestrzeni stanowisko S-60 oraz ZU-23. Od północy i zachodu osłonięte przez lasy stanowiska M1939 oraz KS-19, którego zmasowany ostrzał potrafi przerazić nawet najbardziej doświadczonych pilotów. Osobny problem stanowi skoncentrowanie na tym obszarze znacznych sił wrogiego lotnictwa. Do wykonania tego zadania rozkazy otrzymali Ghost i Seaweed – na pilotowane przez nich dwa bombowce uderzeniowe załadowano po dwie bomby Mk.83 i jedną Mk.82. Ze względu na spodziewaną aktywność lotnictwa osłaniać ich mają Buick oraz Whiplash, każdy z nich uzbrojony w dwa Sparrowy, dwa Sidewindery i jedną bombę Mk82. Wsparcie ma zapewnić Guardian.
Samoloty przygotowują się do startu – pierwszy Guardian, następnie dwa Phantomy, na końcu dwa Skywarriory. Kierują się na południe, omijają linię brzegową od zachodu na wysokim pułapie, skręcają na wschód, aby do celu podejść bezpośrednio od strony południowej. Nabrzeże mijają na dużej wysokości – na szczęście tylko jeden MIG 21 znajduje się w powietrzu – Buick odpala dwa Sparrowy – trafia w cel. Niestety w kierunku Hawkeye leci rakieta wystrzelona przez SA-2 – Guardian wykonuje manewr, cudem unikając trafienia, Whiplash trafia pod ogień działa, na szczęście kończy się tylko stresem. Phantomy nie niepokojone przez wrogie lotnictwo obniżają pułap, aby zniszczyć zagrożenie od strony południowej – Mk.82 zostają zrzucone - Buick trafia w cel, SA-2 zamienia się kulę ognia. Whiplash niestety pudłuje - działo kontynuuje ostrzał. Unikając trafienia wzbijają się na wysoki pułap. Skywarriory mają otwartą drogę do celu – zmniejszają wysokość, ale trafiają pod ostrzał oddziałów broniących jednostkę oraz znajdującego się na wschodzie S-60 - pociski ze świstem przelatują obok samolotów. Seaweed zrzuca bomby – wszystkie trafiają w cel niszcząc wieżę (7 punktów), Ghost próbuje skoncentrować się na ostrzeliwującym oddziale piechoty – ale nie udaje mu się. Teraz pozostaje tylko zwiększyć pułap i odlecieć, niestety odzywa się ukryte od strony północnej KS-19 zmuszając Buicka do wykonania kilku śmiałych uników przy okazji podnosząc mu poziom stresu.
Wszystkie samoloty szczęśliwie powróciły z misji. Buick i Whiplash lekko roztrzęsieni, ale wszyscy zadowoleni, ponieważ obyło się bez strat. Misja zakończyła się pełnym sukcesem – 3 punkty zwycięstwa i po jednym punkcie rozpoznania oraz wywiadu. Dzisiaj dałem się odprężyć pilotom – Ghost dostał awans, a po południu okazało się, że przyleciała ekipa ze Stars and Stripes i chcą zrobić wywiad z moimi ludźmi (1 punkt polityki w lewo, karta Television War). Poza tym ciągle toczą się rozmowy na szczeblu politycznym – dostaliśmy wytyczne od dowództwa, żeby zmniejszyć straty wśród ludności cywilnej (karta Political Limitations).
Re: Phantom Leader USN 1962 Cuban Crisis
Misja 4, 31 października 1962.
Kolejne zadanie może okazać się szczególnie trudne. Dostaliśmy rozkaz osłabienia obrony przeciwlotniczej w strefie trzeciej. Celem jest sześć stanowisk rakiet SA-2 ukrytych w górach w prowincji Oriente. Zdjęcia wywiadu pokazują, że pomimo zlokalizowania silnej obrony podejście do obiektu powinno się udać. Na terenie jednostki oprócz samych rakiet ulokowano stanowisko M1939 oraz oddział piechoty, dwie kolejne SA-2 znajdują się za wzgórzami od wschodu i zachodu – mogą razić tylko cele atakujące z tych dwóch kierunków. Pozostałe siły obrony znajdują się na wzgórzach od północy i południa, ale mogą atakować tylko samoloty na niskim pułapie. Spodziewana jest niewielka aktywność lotnictwa.
Ze względu, na odległość, ilość obiektów ataku oraz zmniejszoną skuteczność ostrzału z powodu wytycznych odnośnie zniszczeń ubocznych zdecydowałem się na tankowanie w powietrzu, aby zabrać większą ilość uzbrojenia. Do tej misji wyznaczyłem trzy Skyhawki – Back Fire, Preacher i Shadow. Każdy zabrał na pokład po dwie 1000 funtowe bomby M117R oraz po jednej Mk.82 Snake Eye – idealne do atakowania słabszych celów. Do osłony przed myśliwcami przeciwnika wysłałem dwa Phantomy – Barbariana oraz Duke'a. Duke uzbrojony w dwa Sidewindery, dwa Sparrowy oraz jedną M117R, Barbarian – dwa Sidewindery oraz dwie bomby M117R.
Samoloty zostały zatankowane na wysokim pułapie na południe od wyspy, następnie skierowały się na północ w kierunku obiektów, przekraczając linię brzegową na dużej wysokości. Nad celem okazało się, że w powietrzu znajdują się tylko dwa MIGi 19, w dodatku wróg został całkowicie zaskoczony, nie mogąc podjąć obrony w pierwszej fazie ataku (karta All Good Things) – Duke odpalił dwa Sparrowy w kierunku pierwszego. Pilot MIGa zręcznie wymanewrował zbliżając się w kierunku mojej eskadry. Drugi MIG tuż za nim. Znajdując się ciągle na wysokim pułapie Duke odpalił dwa Sidewindery – tym razem trafił, za nim Barbarian – również trafienie. Eskadra obniżyła pułap. Najpierw zaatakowały Phantomy – SA-2 oraz działo M1939 zostały zniszczone. Następnie bomby zrzuciły trzy Skyhawki, zrobiły okrążenie podchodząc do celu jeszcze raz i zniszczyły pozostałe SAMy. Bez przeszkód wszystkie samoloty powróciły na pokład lotniskowca, a wszyscy piloci odzyskali punkt stresu (karta Down Time).
Misja udana – 4 punkty zwycięstwa oraz dwa punkty rozpoznania.
Kolejne zadanie może okazać się szczególnie trudne. Dostaliśmy rozkaz osłabienia obrony przeciwlotniczej w strefie trzeciej. Celem jest sześć stanowisk rakiet SA-2 ukrytych w górach w prowincji Oriente. Zdjęcia wywiadu pokazują, że pomimo zlokalizowania silnej obrony podejście do obiektu powinno się udać. Na terenie jednostki oprócz samych rakiet ulokowano stanowisko M1939 oraz oddział piechoty, dwie kolejne SA-2 znajdują się za wzgórzami od wschodu i zachodu – mogą razić tylko cele atakujące z tych dwóch kierunków. Pozostałe siły obrony znajdują się na wzgórzach od północy i południa, ale mogą atakować tylko samoloty na niskim pułapie. Spodziewana jest niewielka aktywność lotnictwa.
Ze względu, na odległość, ilość obiektów ataku oraz zmniejszoną skuteczność ostrzału z powodu wytycznych odnośnie zniszczeń ubocznych zdecydowałem się na tankowanie w powietrzu, aby zabrać większą ilość uzbrojenia. Do tej misji wyznaczyłem trzy Skyhawki – Back Fire, Preacher i Shadow. Każdy zabrał na pokład po dwie 1000 funtowe bomby M117R oraz po jednej Mk.82 Snake Eye – idealne do atakowania słabszych celów. Do osłony przed myśliwcami przeciwnika wysłałem dwa Phantomy – Barbariana oraz Duke'a. Duke uzbrojony w dwa Sidewindery, dwa Sparrowy oraz jedną M117R, Barbarian – dwa Sidewindery oraz dwie bomby M117R.
Samoloty zostały zatankowane na wysokim pułapie na południe od wyspy, następnie skierowały się na północ w kierunku obiektów, przekraczając linię brzegową na dużej wysokości. Nad celem okazało się, że w powietrzu znajdują się tylko dwa MIGi 19, w dodatku wróg został całkowicie zaskoczony, nie mogąc podjąć obrony w pierwszej fazie ataku (karta All Good Things) – Duke odpalił dwa Sparrowy w kierunku pierwszego. Pilot MIGa zręcznie wymanewrował zbliżając się w kierunku mojej eskadry. Drugi MIG tuż za nim. Znajdując się ciągle na wysokim pułapie Duke odpalił dwa Sidewindery – tym razem trafił, za nim Barbarian – również trafienie. Eskadra obniżyła pułap. Najpierw zaatakowały Phantomy – SA-2 oraz działo M1939 zostały zniszczone. Następnie bomby zrzuciły trzy Skyhawki, zrobiły okrążenie podchodząc do celu jeszcze raz i zniszczyły pozostałe SAMy. Bez przeszkód wszystkie samoloty powróciły na pokład lotniskowca, a wszyscy piloci odzyskali punkt stresu (karta Down Time).
Misja udana – 4 punkty zwycięstwa oraz dwa punkty rozpoznania.
Re: Phantom Leader USN 1962 Cuban Crisis
Misja 5, 1 listopada 1962.
Szybka misja. Cel – zbiorniki z ciekłym paliwem w prowincji Pinar del Rio. Obrona przeciwlotnicza – w centrum oddział piechoty, SA-2 od północnej strony (skierowana na północ), dwa S-60 od strony zachodniej (jedno skierowane na zachód, drugie może razić cały obszar), reszta to piechota oraz ciężkie karabiny, mogą razić cele tylko na niskim pułapie z bliskiej odległości. Aktywność lotnictwa – jeden samolot w celu. Piloci biorący udział misji – Duke, Whiplash, Buick, Guardian. Uzbrojenie – Duke, Whiplash – dwa Sparrowy, dwie bomby Mk.83, Buick – trzy bomby Mk.83.
Niestety przy podejściu do celu okazało się, że otrzymaliśmy niewłaściwe dane wywiadowcze - ze względu na złe współrzędne piloci mają mniej czasu na zrzucenie bomb (karta Bad Intel). W dodatku oprócz jednego MIGa 21 nad celem krążył kolejny z powodu wcześniejszego nalotu B-52 (karta B-52 Strike). Duke i Whiplash odpalają po dwa Sparrowy – dwa MIGi zostają trafione. Piloci zmniejszają pułap i podchodzą do celu. Duke zrzuca dwie bomby. Pierwsza trafia w cel, druga powoduje zapalenie się składu z paliwem czyniąc dodatkowe zniszczenia. Whiplash kontynuuje nalot - już pierwsza bomba ostatecznie niszczy cel. Buick zrzuca trzy bomby na oddział piechoty rozbijając go całkowicie. Niestety zza pleców odzywa się S-60 uszkadzając maszynę Duke'a. Piloci szybko zwiększają wysokość i odlatują na lotniskowiec.
Misja tym razem zakończona sukcesem – niestety tylko dwa punkty zwycięstwa i jeden punkt wywiadu. Guardian dostał awans.
Szybka misja. Cel – zbiorniki z ciekłym paliwem w prowincji Pinar del Rio. Obrona przeciwlotnicza – w centrum oddział piechoty, SA-2 od północnej strony (skierowana na północ), dwa S-60 od strony zachodniej (jedno skierowane na zachód, drugie może razić cały obszar), reszta to piechota oraz ciężkie karabiny, mogą razić cele tylko na niskim pułapie z bliskiej odległości. Aktywność lotnictwa – jeden samolot w celu. Piloci biorący udział misji – Duke, Whiplash, Buick, Guardian. Uzbrojenie – Duke, Whiplash – dwa Sparrowy, dwie bomby Mk.83, Buick – trzy bomby Mk.83.
Niestety przy podejściu do celu okazało się, że otrzymaliśmy niewłaściwe dane wywiadowcze - ze względu na złe współrzędne piloci mają mniej czasu na zrzucenie bomb (karta Bad Intel). W dodatku oprócz jednego MIGa 21 nad celem krążył kolejny z powodu wcześniejszego nalotu B-52 (karta B-52 Strike). Duke i Whiplash odpalają po dwa Sparrowy – dwa MIGi zostają trafione. Piloci zmniejszają pułap i podchodzą do celu. Duke zrzuca dwie bomby. Pierwsza trafia w cel, druga powoduje zapalenie się składu z paliwem czyniąc dodatkowe zniszczenia. Whiplash kontynuuje nalot - już pierwsza bomba ostatecznie niszczy cel. Buick zrzuca trzy bomby na oddział piechoty rozbijając go całkowicie. Niestety zza pleców odzywa się S-60 uszkadzając maszynę Duke'a. Piloci szybko zwiększają wysokość i odlatują na lotniskowiec.
Misja tym razem zakończona sukcesem – niestety tylko dwa punkty zwycięstwa i jeden punkt wywiadu. Guardian dostał awans.
Re: Phantom Leader USN 1962 Cuban Crisis
Misja 6, 2 listopada 1962.
Po zniszczeniu składów z paliwem następnym celem jest infrastruktura kolejowa. Wszyscy mamy nadzieję, że pokaz siły naszego lotnictwa przekona Kubańczyków do uległości. Obiektem ataku ma być linia kolejowa w prowincji Camagüey, w drugiej strefie i słabo broniona, z wyjątkiem spodziewanej liczby samolotów wroga. Większe zagrożenie stanowią SA-2 na północy (może razić cały obszar), w centrum oraz na południu (skierowana w stronę południową). KS-19 od zachodu (skierowane w stronę zachodnią) oraz S-60 (skierowane na wschód). Dodatkowo w centrum znajduje się ZU-23. Kolejny problem stanowi niewielki rozmiar obiektu – piloci muszą być bardzo dokładni umieszczając pociski w celu.
Do tej misji przydzieleni zostali Ghost i Seaweed – obydwa Skywarriory załadowane bombami Mk.83 i Mk.82, oraz Barbarian i Whiplash – po dwa Sparrowy, dwa Sidewindery oraz jedną Mk.82. Wsparcie jak zwykle stanowi Guardian.
Piloci biorący udział w misji zdają sobie sprawę z trudności oraz znaczenia celu wobec czego są zestresowani (karta Important Target). Podejście do obiektu może okazać się trudne – za wszystkich stron piloci narażeni są na ataki. Zdecydowałem się na atak od północnego zachodu na niskim pułapie, na szczęście nie ma w powietrzu żadnego wrogiego samolotu. Od razu po wejściu w obszar następuje ostrzał z KS-19, Seaweed wykonuje unik, pozwalając Barbarianowi na wykonanie ataku – Mk.82 trafia w cel. Phantomy pierwsze nadlatują nad obiekt, Whiplash próbuje zniszczyć ZU-23. Niestety pudłuje. Działo obraca się w kierunku Barbariana i zaczyna strzelać – pociski przelatują obok samolotu. Nad cel nadlatują dwa Skywarriory. Umiejętności jakimi dysponują Ghost oraz Seaweed pozwalają im na zniszczenie linii za pierwszym podejściem. Teraz wszystkie maszyny muszą na niskim pułapie opuścić teren nad celem, co próbuje uniemożliwić S-60 strzelając w kierunku uciekających samolotów – Barbarian zostaje niegroźnie trafiony. Ostatecznie wszystkim pilotom udaje się powrócić.
Znowu pełny sukces (trzy punkty zwycięstwa, po jednym punkcie rozpoznania oraz wywiadu). Rozmowy na najwyższym szczeblu przyniosły efekt – Rosjanie zaczynają rozmontowywać sprzęt, co wstrzymuje nasze działania – jeden punkt polityki w prawo, po jednym rozpoznania i wywiadu w lewo (karta Political Considerations).
Po zniszczeniu składów z paliwem następnym celem jest infrastruktura kolejowa. Wszyscy mamy nadzieję, że pokaz siły naszego lotnictwa przekona Kubańczyków do uległości. Obiektem ataku ma być linia kolejowa w prowincji Camagüey, w drugiej strefie i słabo broniona, z wyjątkiem spodziewanej liczby samolotów wroga. Większe zagrożenie stanowią SA-2 na północy (może razić cały obszar), w centrum oraz na południu (skierowana w stronę południową). KS-19 od zachodu (skierowane w stronę zachodnią) oraz S-60 (skierowane na wschód). Dodatkowo w centrum znajduje się ZU-23. Kolejny problem stanowi niewielki rozmiar obiektu – piloci muszą być bardzo dokładni umieszczając pociski w celu.
Do tej misji przydzieleni zostali Ghost i Seaweed – obydwa Skywarriory załadowane bombami Mk.83 i Mk.82, oraz Barbarian i Whiplash – po dwa Sparrowy, dwa Sidewindery oraz jedną Mk.82. Wsparcie jak zwykle stanowi Guardian.
Piloci biorący udział w misji zdają sobie sprawę z trudności oraz znaczenia celu wobec czego są zestresowani (karta Important Target). Podejście do obiektu może okazać się trudne – za wszystkich stron piloci narażeni są na ataki. Zdecydowałem się na atak od północnego zachodu na niskim pułapie, na szczęście nie ma w powietrzu żadnego wrogiego samolotu. Od razu po wejściu w obszar następuje ostrzał z KS-19, Seaweed wykonuje unik, pozwalając Barbarianowi na wykonanie ataku – Mk.82 trafia w cel. Phantomy pierwsze nadlatują nad obiekt, Whiplash próbuje zniszczyć ZU-23. Niestety pudłuje. Działo obraca się w kierunku Barbariana i zaczyna strzelać – pociski przelatują obok samolotu. Nad cel nadlatują dwa Skywarriory. Umiejętności jakimi dysponują Ghost oraz Seaweed pozwalają im na zniszczenie linii za pierwszym podejściem. Teraz wszystkie maszyny muszą na niskim pułapie opuścić teren nad celem, co próbuje uniemożliwić S-60 strzelając w kierunku uciekających samolotów – Barbarian zostaje niegroźnie trafiony. Ostatecznie wszystkim pilotom udaje się powrócić.
Znowu pełny sukces (trzy punkty zwycięstwa, po jednym punkcie rozpoznania oraz wywiadu). Rozmowy na najwyższym szczeblu przyniosły efekt – Rosjanie zaczynają rozmontowywać sprzęt, co wstrzymuje nasze działania – jeden punkt polityki w prawo, po jednym rozpoznania i wywiadu w lewo (karta Political Considerations).
Re: Phantom Leader USN 1962 Cuban Crisis
Misja 7, 3 listopada 1962.
Po zawarciu porozumienia ze Związkiem Radzieckim naszym jedynym przeciwnikiem jest kubański rząd, który nie chce przystać na jakiekolwiek porozumienia. W Waszyngtonie trwają protesty (karta Peace Rallies) mające wpływ na wszystkich biorących udział w konflikcie, ale musimy osłabić siły przeciwnika, tak żeby nie zagrażał już bezpieczeństwu USA. Naszym kolejnym celem są barki przewożące amunicję znajdujące się na rzece Sevilla. Obrona przeciwlotnicza na tym terenie jest stosunkowo słaba – jedyne zagrożenie stanowią KS-19 znajdujące się w centrum oraz M1939 umieszczone na wzgórzu po stronie zachodniej mogące razić cele wokół siebie na niskim i wysokim pułapie. Jak zwykle spodziewana jest obecność samolotów przeciwnika.
Do wykonania tej misji wyznaczyłem Buicka, Duke'a, Preachera oraz Guardiana. Buick oraz Duke zostali wyposażeni w rakiety Sparrow oraz Sidewinder (po jednej) oraz w Mk.82 i Mk.83. Preacher w dwie Mk.82.
Po starcie samoloty skierowały się wzdłuż północnego wybrzeża na wysokim pułapie. Gdy znajdowały się na wysokości celu powoli wykonały zwrot tak aby podejść do barek od północnego wschodu. Siły lotnicze przeciwnika zostały zostały powiadomione – w powietrzu znajdowały się dwa MIGi 21. Buick i Duke odpalili Sparrowy – dwa trafienia. Teraz trzeba tylko podlecieć nad cel – Preacher jako pierwszy obniżył pułap i zrzucił dwie Mk.83 zadając 6 obrażeń - pełny sukces! Następnie Duke nadlatując z hukiem zrzucił bomby celując w KS-19. Pudło. Za nim Buick – tym razem się udało. Teraz trzeba tylko wznieść się wyżej żeby opuścić ten teren – niestety M1939 zaczyna ostrzał celując w Guardiana. Pociski przeleciały obok kadłuba, kiedy wznosił się na wyższy pułap. Kolejne dwie serie już nie trafiły.
Kolejna misja zakończyła się sukcesem. Dwa punkty zwycięstwa i jeden rozpoznania. Wszyscy piloci wrócili szczęśliwie na pokład, ale Guardian po trzech misjach z rzędu czuje się podłamany - będzie musiał odpuścić sobie następny lot. Z powodu protestów pokojowych rząd zmusza nas do ograniczenia ataków do niezbędnego minimum w celu ochrony ludności cywilnej (karta Political Limitations).
Po zawarciu porozumienia ze Związkiem Radzieckim naszym jedynym przeciwnikiem jest kubański rząd, który nie chce przystać na jakiekolwiek porozumienia. W Waszyngtonie trwają protesty (karta Peace Rallies) mające wpływ na wszystkich biorących udział w konflikcie, ale musimy osłabić siły przeciwnika, tak żeby nie zagrażał już bezpieczeństwu USA. Naszym kolejnym celem są barki przewożące amunicję znajdujące się na rzece Sevilla. Obrona przeciwlotnicza na tym terenie jest stosunkowo słaba – jedyne zagrożenie stanowią KS-19 znajdujące się w centrum oraz M1939 umieszczone na wzgórzu po stronie zachodniej mogące razić cele wokół siebie na niskim i wysokim pułapie. Jak zwykle spodziewana jest obecność samolotów przeciwnika.
Do wykonania tej misji wyznaczyłem Buicka, Duke'a, Preachera oraz Guardiana. Buick oraz Duke zostali wyposażeni w rakiety Sparrow oraz Sidewinder (po jednej) oraz w Mk.82 i Mk.83. Preacher w dwie Mk.82.
Po starcie samoloty skierowały się wzdłuż północnego wybrzeża na wysokim pułapie. Gdy znajdowały się na wysokości celu powoli wykonały zwrot tak aby podejść do barek od północnego wschodu. Siły lotnicze przeciwnika zostały zostały powiadomione – w powietrzu znajdowały się dwa MIGi 21. Buick i Duke odpalili Sparrowy – dwa trafienia. Teraz trzeba tylko podlecieć nad cel – Preacher jako pierwszy obniżył pułap i zrzucił dwie Mk.83 zadając 6 obrażeń - pełny sukces! Następnie Duke nadlatując z hukiem zrzucił bomby celując w KS-19. Pudło. Za nim Buick – tym razem się udało. Teraz trzeba tylko wznieść się wyżej żeby opuścić ten teren – niestety M1939 zaczyna ostrzał celując w Guardiana. Pociski przeleciały obok kadłuba, kiedy wznosił się na wyższy pułap. Kolejne dwie serie już nie trafiły.
Kolejna misja zakończyła się sukcesem. Dwa punkty zwycięstwa i jeden rozpoznania. Wszyscy piloci wrócili szczęśliwie na pokład, ale Guardian po trzech misjach z rzędu czuje się podłamany - będzie musiał odpuścić sobie następny lot. Z powodu protestów pokojowych rząd zmusza nas do ograniczenia ataków do niezbędnego minimum w celu ochrony ludności cywilnej (karta Political Limitations).