CC Epic – Aleksander Macedoński i Diadochowie – kampania

[berem]

Dziś zagrałem ze Strategosem w pierwszą bitwę ale w trybie kampanijnym.
Pierwsze wrażenie – rewelacyjna gra!!!
Bardzo chciałbym rozegrać ją w 8 lub 6 osobowym gronie na najbliższym spotkanie lub konwencie.
Tylko problem kto ma odpowiednie części tej gry do rozstawienia. Ja zacząłem wcześniej robić samoróbkę i prawie finał ale robiłem by rozegrać parę bitew a teraz okazuje się, że jednak warto kupić taką wartościowa grę.


Na bazie przepisów znalezionych w Internecie o trybie kampanijnym do CC zrobiliśmy własne do naszych bojów.


Jednak jeszcze zastanowimy się co do tych rozkazów specjalnych możliwych do wykonania poprzez wydawanie punktów command



Teraz w skrócie o przepisach systemu EPIC i ponieważ nie mam czasu ich opisywać dokładnie to dam skan swego skrótu a każdy może sobie poczytać o tym po angielsku ze strony GMT.



Zrobiłem też wstępne tłumaczenie kart i jak ktoś chce to mogę przesłać.


Gramy kampanię wykorzystując bitwy:
z Aleksandrem
Granicus
Issos
Gaugamela
Jaxartes
Hydaspes
Po Aleksandrze zwycięzca wybiera stronę następnego etapu kampanii i rozgrywamy:
Hellespont
Partaitacene
Gabienae
Ipsus
Indus
Raphia


Granicus 334BC
Opis bitwy w systemie:
Macedonia dysponuje 9 kartami a Persowie 6.
Przepływająca rzeka powoduje konieczność zatrzymania wchodzących do niej oddziałów i walka do oraz z rzeki możliwa tylko 2 kostkami.
Aleksander dodaje 1 kostkę do walki dla oddziału z którym się porusza.
Specjalnie wyróżnione oddziały jego jazdy „companion” ignoruja trafienie „1 flagi” i „1 miecza”.
Dowódcy perscy nie wspierają jedynie oddział którym bezpośrednio dowodzą.
Na dodatek gdyby zagrywana była przez Persów karta typu “Leadership” to dotyczy ona tylko oddziału z wodzem (praktycznie takie karty nie nadają się do walki).



Strategos wylosował i wybrał 1 z 2 wylosowanych specjalnych rozkazów - kosztujący zagranie jego w grze 3 pkt command – szarżę kawalerii a ja wybrałem rozkaz liniowy.
Macedończycy za 1 command próbowali dodać przed bitwą 1 oddział i udało im się przywołać 1 lekka piechotę.

Macedonia od razu po przeprowadzeniu ostrzału starała się na obu skrzydłach wejść i przekroczyć rzekę.
Persowie kontrowali to przedsięwzięcie zawzięcie atakując lekką kawalerią i usiłując zepchnąć wrogów za rzekę.
Boje trwały przez dłuższy czas aż Persowie odskoczyli poniósłszy większe straty dali tyły.
Macedonia zatrzymała się na rzece a następnie podciągnęła siły piechoty.
Teraz do walki na skrzydłach weszli łucznicy perscy zadając pierwsze straty.
W centrum siły macedońskie właściwie nie posunęły się do przodu a Persowie zabrali stąd część średniej jazdy w kierunku lewego skrzydła a ciężką jazdę w kierunku prawego.
Macedonia jednak po chwili przerwy znów śmiało zaatakowała na skrzydłach całością kawalerii. Szczególnie silnie zaatakowali na lewym skrzydle Perskim gdzie sam Aleksander wykorzystując możliwość przeprowadzenia szarży podjął się jej ze wszystkimi dostępnymi jeźdźcami i osiągnął by cel rozjeżdżając prawie całe skrzydło ale zadziałała karta Persów First strike i dzięki niej oddział elitarnej jazdy pod Aleksandrem został zaatakowany pierwszy a poniósłszy duże straty - ale też duże za chwilę zadał. Jazda macedońska na tym skrzydle zadała bardzo duże straty piechocie i jeździe wroga.
Jednak ja jako głównodowodzący skierowałem natychmiast całą swą uwagę na to skrzydło i po zagraniu trochę losowej karty „Im Spartakus” dokonałem pozostałością lekkiej kawalerii ze wsparciem lekkiej piechoty i łuczników okrążenia sił przewodzonych przez Aleksandra sił i znacznie je osłabiłem. Aleksander samotnie, będąc w okrążeniu cudem przebił się przez siły wroga i przeżył.
Natomiast dzięki skupieniu uwagi na lewym skrzydle, na prawym kawaleria macedońska mogła swobodnie odejść po wykonaniu zadania.
Macedończycy na koniec zastosowali rozkaz „Retire and Reform” i odeszli na lewym skrzydle do tyłu odzyskując jednak część sił szczególnie kawaleryjskich.
Bitwa trwa ...

[berem]

W dalszej części bitwy kawaleria obu stron mocno osłabiona wzajemnie nie odgrywała już decydującej roli i przyszło walczyć piechotą.

Na lewym skrzydle perskim wojska Aleksandra ciągle stojąc w rzece i przy niej głównie ostrzeliwały i były same ostrzeliwane i finalnie poniosły nieco większe straty i zostały odepchnięte.

W centrum do walki ruszyła falanga i przekroczywszy rzekę skierowała się w kierunku wzgórz obsadzonych przez średnia piechotę najemników greckich w służbie Persów. Akcja jazdy perskiej by ich spędzić z powrotem do rzeki nie powiodła się. W atakach na wzgórza starty były mniej więcej równe po obu stronach. Kawaleria perska zajęła miejsce na samych tyłach.

Na prawym skrzydle bardzo nieudanie atakowała ciężka kawaleria perska i z poważnymi stratami zaczęła wycofywać się za swoje linie.

Niestety bitwa rozstrzygnęła się na styku centrum i prawego skrzydła gdzie podchodząca falanga ale też lekka piechota zepchnęły wycofującą się kawalerię perską poza obszar bitwy.

Ja jako Pers w ostatnich turach gry zagrywałem jak można najwięcej i najlepsze karty z takim skutkiem, że na kolejne tury miałem mniej kart na ręce. Bowiem zagrywając po 3 karty na turę mogłem otrzymać do ręki tylko 2 nowe.

Mimo poważnego zagrożenia życia Aleksandra i sporej straty jego elitarnej kawalerii udało się uzyskać miażdżące zwycięstwo.



Macedonia zyskała 12 pkt za zadane straty + 2 za zwycięstwo = 14pkt.
Persowie zysk 4 punktów za straty ale minus –2 punkty za ciężkie straty = 2pkt






Następna bitwa to Issos – 333BC.



Do tej bitwy Macedonia przystępuje mając 1 punkt strategiczny (CP) za awans w tabeli punktów zwycięstwa oraz +2CP za zadanie ciężkich strat w poprzedniej bitwie a także 1CP za wyższą lokatę w tabeli punktów zwycięstwa = 4CP. Persowie mają 0 CP
Macedonia będzie miała 9 kart a Persowie 6.
Na rzece jednostki będą musiały się zatrzymywać ale nie ma żadnego wpływu na walkę.
Jednostka na której będzie Aleksander będzie miał dodatkową kostkę bitewną.
Jego kawaleria oznaczona „Companion” może ignorować zadane im straty w postaci 1 miecza i 1 flagi.
Persowie mają jednostki Immortals które traktowane są, że mogą dodatkowo strzelać tak jak łucznicy.

[strategos Formion]

Rozegrana bitwa przypomniała mi fragment mojej recenzji ,
zachowanej na Portalu " Forum Strategie " ,filmu o Aleksandrze Wielkim

http://portal.strategie.net.pl/index.ph ... Itemid=114



"Rezygnacja z Graniku to chyba największy błąd reżysera .
Doskonale filmowy był kontratak zięcia Dariusza Mitrydatesa na czele szlachetnie urodzonych 40 perskich arystokratów.
W pierwszym starciu pęka włócznia Aleksandra . Demaratos z Koryntu - człowiek ,który sfinansował zakup Bucefała dla Aleksandra - daje królowi nową.
Aleksander zawraca i z furią mierzy w Mitrydatesa . Ten dysząc żądzą mordu rzuca celnie oszczepem z taką siłą ,że przebija tarczę królewską i pancerz. Syn Filipa wyciąga to prawie śmiertelne narzędzie i własną włócznię wbija prosto w pancerz na piersi przeciwnika.
Najbliższe szeregi walczących na ten widok mistrzostwa we władaniu bronią wydają okrzyk zachwytu.
Człowiek który wykonał pancerz zięcia Dariusza mógł być z siebie dumny - o dziwo wytrzymał . Oszołomiony ale ocalony Mitrydates wyjmuje miecz i jego koń pędzi szybko na spotkanie Aleksandra .
Macedończyk wykazując się właściwą sobie przytomnością umysłu i zręcznością chwyta złamaną uprzednio włócznię i wymierza ją w twarz Mitrydatesa ten pada obalony na ziemię.
Ferwor walki nie pozwala Aleksandrowi uniknąć śmiertelnego niebezpieczeństwa oto bowiem perski arystokrata Rosakes pewny sukcesu naciera na króla z boku z mieczem gotowym do krwawego dzieła . Uderza silnie . Hełm Aleksandra rozpada się na dwoje co nie przeszkadza zranionemu do kości królowi zabić napastnika i wtedy dochodzi do kulminacji . Brat Rosakesa satrapa Jonii Spitrydates ma szansę zadając cios z tyłu zakończyć epopeję królewska zanim się tak naprawdę zaczęła . Już wyciąga ramię uzbrojone w miecz . Ale ramię to błyskawicznym ciosem zostaje odrąbane przez Klejtosa Czarnego brata piastunki Aleksandra. Aleksander pada zemdlony a nad jego ciałem trwa walka wręcz...
( na podstawie Petera Greena "Aleksander Wielki" - polecam) "

Coś z tego wydarzyło się na naszej wirtualnej planszy a reżyserami byliśmy my i ... gra .

[berem]

Przed bitwą Macedonia korzystając z możliwości przywołania dodatkowych sił (za wydanie 1 punktu command) pozyskała 1 średnią kawalerię i ustawiła na swym lewym skrzydle wydatnie wzmacniając Tessalczyków.
Wylosowane zostały specjalne rozkazy dla Macedonii i wybrała ona rozkaz poruszenia ciężkich jednostek.


Bitwa pod Issos zaczęła się od razu od szarży całej kawalerii macedońskiej na prawym skrzydle Persów.
Przeciwstawiła się temu w kontrataku liczna kawaleria przeciwnika.
Walki zaogniły się ale mimo że Persowie byli liczniejsi to do walki szła tylko część oddziałów (mało kart na ręce i akurat brakowało takich do skutecznego wydawania rozkazów na tym skrzydle).
Finalnie jednak na prawym skrzydle kawaleria Persów zwyciężyła otoczywszy siły wroga i wyniszczając całkowicie kawalerię przeciwnika (tylko sam Parmenion ocalał). Straty jednak wśród Persów były 2 razy większe od strat Macedonii. Przydała się więc dołączona przed bitwą dodatkowa jednostka kawalerii.
Po zwycięstwie na tym skrzydle prawie do końca bitwy już się nic nie działo.
Ciężar walk tymczasem przeniósł się głównie do centrum i częściowo na lewe skrzydło.
W centrum i obok po dłuższym ostrzale przeprowadzonym przez obie strony Macedończycy szybko zbliżyli się w nieregularnym szyku częścią falangi z jednostkami pomocniczymi piechoty. Persowie po stratach przegrupowywali się odchodząc osłabionymi oddziałami do tyłu ale niestety też oddawali pole bitwy tracąc dobre pozycje nad rzeką.
Do walki w centrum włączył się sam Aleksander i tym razem walczył dołączywszy do falangi by po jej częściowym rozbiciu (części falangi wysforowały się dalej do przodu) kierować poczynaniami piechoty dołączywszy do swych łuczników.
Persowie kontratakowali kawalerią (została rozbita choć szarżowała) i pozostałymi siłami piechoty ale jak na złość właśnie w decydujących momentach nie miałem odpowiednich silnych kart na zagrywanie w centrum; więc inicjatywa należała do Macedonii.
Armia perska będąc już na granicy rozpadu bardzo długo broniła się ale rozstrzygnięcie nastąpiło na styku centrum i prawego skrzydła gdzie pozostała część falangi nie bacząc tym razem na huraganowy ostrzał lekkich sił perskich przekroczyła rzekę i stanowczo posuwała się naprzód przyciskając przeciwników do krawędzi obszaru bitwy a następnie wypychając ich poza ten obszar,.
Król Dariusz uszedł z pola bitwy żegnany w ostatnim jej akordzie przez ostrzał łuczników z samym Aleksander na ich czele.
Tym razem straty Macedończycy ponieśli straty w kawalerii i częściowo w falandze.



Macedonia zyskała 16 pkt za zadane straty + 2 za zwycięstwo = 18pkt.
Persowie zyskali 7 punktów za straty ale pomniejszone o –2 punkty za ciężkie straty = 5pkt
Aktualnie Macedonia ma 32 punkty a Persowie 7.







Następna bitwa to Gaugamela - 331BC.



Do tej bitwy Macedonia przystępuje mając 2 punkty strategiczne (CP) za pozycję w tabeli punktów zwycięstwa oraz +2CP za zadanie ciężkich strat w poprzedniej bitwie a także 1CP za wyższą lokatę w tabeli punktów zwycięstwa = 5CP.
Persowie mają 1 CP za pozycję w tabeli i +1 za zadanie średnich strat przeciwnikowi = 2CP
Macedonia będzie miała 9 kart a Persowie 6.
Jednostka na której będzie Aleksander będzie miał dodatkową kostkę bitewną.
Jego kawaleria oznaczona „Companion” może ignorować zadane im straty w postaci 1 miecza i 1 flagi.
Będzie to ostateczna rozprawa między Aleksander i Dariuszem.

[berem]

Przed bitwą Macedończykom udało się sprowadzić na pole bitwy dodatkowo 2 średnie piechoty i 1 średnia kawalerię które to jednostki umieszczone zostały naprzeciw lewego skrzydła Persów..
Specjalnym rozkazem dla Macedonii będzie Mounted Charge a dla Persów niestety tylko Leader any section.

No i bitwa zaczęła się.
Tym razem Król Królów jest zdeterminowany i nie ustąpi z pola bitwy; albo on zginie albo jego godny przeciwnik.
Zaczęło się od śmiałego wyjścia lekkich sił Macedonii i gnębienie atakami dystansowymi rydwanów oraz słoni a także potem i ciężkiej kawalerii..
To było takie deprymujące, że ciężkie siły starały się oddawać i dalej tak to przebiegało, że lekkie wtedy odskakiwały ale zaraz powracały atakując i znów odskakiwały po próbach ataku na nie. Mobilne siły cięższe Persów nie mogły za daleko jednak atakować bo na posterunku stała linia silnej piechoty wroga.
Szybko do bitwy weszły siły kawaleryjskie obu stron szczególnie na lewym skrzydle Perskim, gdzie rozmieszczona była tez elitarna kawaleria Aleksandra.
Dowódca macedoński starał się konsekwentnie, wszystkie jednostki które poniosły straty grożące ich wyeliminowaniem, wyprowadzać w bezpieczne miejsce na swych tyłach i to mu się doskonale udawało.
Tymczasem siły Perskie topniały.
Po wyciszeniu wzajemnych ataków na lewym skrzydle śmiało zaatakowała Persów nieliczna kawaleria skrzydła przeciwnego. Nawet wyprowadzona silna kawaleryjska kontra nie dała im rady. W każdym razie ostatecznie wrogowie wycofali się ale przed tym zadali bardzo duże straty.
Następnie Aleksander ze swą kawalerią oraz pierwsze szeregi piechoty z postępującą za nimi falangą zaatakowały w centrum. To były ataki falowe. Na tym odcinku śmiało kontratakował kawalerią ciężką sam Dariusz a jego piechota w tym miejscu dała popis swych umiejętności i podczas jednego z kontrataków zabiła lub ciężko zraniła samego Aleksandra. Przedtem Król Królów znalazł się bardzo blisko głównodowodzącego Macedonii – mógł mu dumnie spojrzeć prosto w oczy.

[berem]

Pod koniec bitwy, gdy niewiele zostało do rozpadu obu armii, niepotrzebnie starałem się manewrować jednostkami z zamiarem odejścia z pozycji centralnej na skrzydła obawiając się zbliżającej falangi wroga. Straciłem na to część rozkazów. Dodatkowo zlekceważyłem resztkę średniej piechoty wroga w centrum i nie poprowadziłem zdecydowanego ataku na nią tylko liczyłem że sama poda tyły lub się rozpadnie. Niestety przetrwała i kontratakowała samobójczo ale to wystarczyło by przechylić czarę zwycięstwa. Obie armie były wyczerpane i były o włos o zwycięstwa – jednak włos Macedończyków okazał się dłuższy. Uratowany i ciężko ranny Aleksander mógł się więc cieszyć ze zwycięstwa ale jednak ciężko okupionego.
Dariusz odchodzi na karty historii.



Macedonia zyskała 12 pkt za zadane straty + 2 za zwycięstwo – 2 za poniesione straty = 12pkt.
Persowie zyskali 11 punktów za straty ale pomniejszone o –2 punkty za ciężkie straty = 9pkt
Aktualnie Macedonia ma 44 punkty a Persowie 16.





Następna bitwa to Jaxartes - 328BC.



Do tej bitwy Macedonia przystępuje mając 2 punkty strategiczne (CP) za pozycję w tabeli punktów zwycięstwa oraz +2CP za zadanie ciężkich strat w poprzedniej bitwie a także 1CP za wyższą lokatę w tabeli punktów zwycięstwa oraz 1CP niewykorzystany poprzednio = 6CP.
Scytowie mają 1 CP za pozycję w tabeli i +2 za zadanie ciężkich strat przeciwnikowi = 3CP
Macedonia będzie miała 9 kart a Scytowie 8.
Jednostka na której będzie Aleksander będzie miał dodatkową kostkę bitewną.
Jego kawaleria oznaczona „Companion” może ignorować zadane im straty w postaci 1 miecza i 1 flagi.

[berem]

Aleksandrowi zabliźniły się rany i tym razem spotyka się z siłami Scytów
Do głównych sił Macedonii doszła: ciężka piechota, lekka piechota i łucznicy, natomiast do mych sił doszła jednostka typu auxilla którą umieściłem na tyłach za wzgórzami.
Zamierzałem jak tylko długo się da trzymać linię rzeki ostrzeliwując wroga a potem w razie czego ukrywać się za wzgórzami (machiny wroga mają daleki zasięg). Ale taka taktyka może być niebezpieczna, gdy jazda wroga będzie w miarę liczna, bo ich atak może spowodować ucieczkę moich jednostek a to grozi szybka zagładą (lekka kawaleria zmuszona do ucieczki szybko może być zniszczona bo krawędź mapy na której się zatrzymaliby jest blisko i w związku z niemożnością dalszej ucieczki ponosi się bardzo bolesne dodatkowe straty).

Na lewym skrzydle przez większą część początkowej fazy bitwy trwało wzajemne ostrzeliwanie się ale szczególnie dobrze zaznaczyły sie tu cięższe machiny Aleksandra powodujące odejście w panice aż 3 jednostek kawalerii.
W centrum wróg próbował przekroczyć siłami pomocniczymi przez rzekę i utworzyć przyczółek. Był kontratakowany ale pod koniec bitwy udało się tu przejść dalej następnym jednostkom, które weszły już prawie w próżnię bo moja kawaleria z centrum przeszła głównie na skrzydła.
Na prawym skrzydle wroga kawaleria z małym wsparciem piechoty ciągle szarżowała przechodząc przez rzekę ale była wciąż kontrowana. Jednak bardzo dobrze stawała w polu i można powiedzieć że wywalczyła zwycięstwo.



Macedonia zyskała 10 pkt za zadane straty + 2 za zwycięstwo = 12 pkt.
Przeciwnicy zyskali 4 punkty za straty ale pomniejszone o –2 punkty za ciężkie straty = 2 pkt
Aktualnie Macedonia ma 56 punktów a przeciwnik 18.





Następna bitwa to Hydaspes 326BC



Następna bitwa tym razem z indyjskim władca Porusem i będzie musiał poradzić sobie także z licznymi słoniami.

Do tej bitwy Macedonia przystępuje mając 6 punktów strategicznych (CP).
Porus ma tylko 1 CP.
Macedonia będzie miała 9 kart a Porus 7.
Jednostka którą będzie prowadził Aleksander będzie miała dodatkową kostkę bitewną.
Jego kawaleria oznaczona „Companion” może ignorować zadane im straty w postaci 1 miecza i 1 flagi.


Przed bitwą Macedonia pozyskała dodatkowo 1 jednostkę łuczników oraz 2 lekkie piechoty; ja natomiast 1 średnią kawalerię.

Działanie wstępne zaczęła lekka piechota i kawaleria wroga która podeszła jak najszybciej do przodu i starała się wzbudzić panikę wśród słoni.

Prawdziwa bitwa zaczęła się na lewym skrzydle gdzie starły się siły kawaleryjskie obu stron z tym, że Macedonia kontrowała swą elitarną kawalerią prowadzoną przez Aleksandra a siły indyjskie atakowały i straciły swe rydwany tego skrzydła. W późniejszych fazach w kierunku tego skrzydła ruszyły słonie z centrum by zneutralizować niebezpieczne ataki kawaleryjskie strony przeciwnej. Rzeczywiście kawalerzyści wroga unikali słoni natomiast te nieszczęsne zwierzęta zasypywane były ostrzałem sił lekkich. Z tego powodu pierwszorzędnym zadaniem moich sił było wyeliminowanie właśnie lekkiej piechoty i łuczników wroga.
Aleksander wraz z kawalerią wdzierał się głęboko na to skrzydło ale ostatecznie osłabione siły elitarnej kawalerii wycofały się na tyły.

Na prawym skrzydle po wstępnych walkach przeciwnik stracił swą kawalerię.
W późniejszych fazach osłabiona lekka piechota wroga została w pewnym momencie przyciśnięta przez kawalerię (która do tego momentu wspaniale stawiała im czoła) i natychmiast, nagle przez nią wycięta. Siły osłonowe zostały zniszczone ale trzon armii macedońskiej na tym skrzydle nienaruszony ruszył do przodu. Falangici pod Craterusem zostali jednak częściowo otoczeni i mocno osłabieni.

W centrum początkowo nic się nie działo i dopiero w końcowej fazie bitwy ruszyła piechota macedońska i bardzo aktywni kawalerzyści rozstawieni w centrum. Siły indyjskie straciły dużo żołnierzy w atakach przeciwnika i własnych kontratakach.

Ostatecznie Aleksander znów wygrał po zdecydowanych ostatecznych atakach piechoty i kawalerii na styku lewego skrzydła i centrum.

Po bitwie po zsumowaniu punktów zwycięstwa Macedonia ma 69 pkt a jej przeciwnicy tylko 25.








Następna bitwa to już jedna z serii walk między Sukcesorami Aleksandra.
Ustaliliśmy ze Strategosem, że ten który ma mniej punktów zwycięstwa wybiera stronę danej bitwy.

Pierwsza z bitew to Hellespont – 323 BC
Ja prowadzę armie Eumenesa przeciw Craterosowi.



Armia Eumenesa ma potencjał: 9 kart a ich przeciwnik 8 kart.
Jednak za każdego wyeliminowanego wodza ten potencjał zmniejsza się o 1 kartę.

Z przepisów kampanii wynika aktualnie, że Eumenes ma 3 punkty strategiczne a jego przeciwnik aż 7CP.
Przed bitwą Eumenes pozyskał aż 2 ciężkie i 2 średnie kawalerie a ja tylko 1 jednostkę ciężkiej kawalerii.
Tym razem więc Strategos pozyskał znaczne wzmocnienia i właściwie podwoił silę swej kawalerii.
Obaj mamy w zanadrzu specjalny rozkaz Rally kosztujący 2CP. Bitwa może być długa.

Głównodowodzący zajęli pozycje na swych prawych skrzydłach.
Na lewym skrzydle atak kawaleryjski zainicjował przeciwnik ale nie był on skuteczny i sam nadział się na zabójczą kontrę.
Na prawym skrzydle siły kawaleryjskie obu stron nie wyszły na bój.
Natomiast przeciwnik wykorzystawszy 2 rozkazy liniowe na całym froncie ostro ruszył do przodu całą piechotę zyskując cenny teren.
Eumenes nie był gorszy i jego piechota też wystąpiła do przodu całą ławą.
Na prawym skrzydle siły Craterusa poszły agresywniej i piechota zaatakowała bezpośrednio swój odpowiednik po drugiej stronie. Nastąpiła wymiana ciosów. Piechota Craterusa pokazała swą wyższość więc musiałem użyć swej kawalerii i niestety nie spełniła pokładanych w niej nadziei – blamaż.
Tymczasem w centrum zaskakująco szybko zbliżyła się do mych sił ciężka piechota wroga i po wymianie ciosów z moją średnią a następnie ciężką piechotą została odepchnięta w tył.
Bitwa trwa ...

[berem]

Jeszcze zastanawiam się co można zrobić w kampaniach by jeden gracz który ma zbyt mało punktów zwycięstwa miał szansę na wygraną.
Może tak ustalić warunki zwycięstwa by wygrywał ten kto będzie zwycięzcą większej ilości bitew?
Ten który posiada więcej tzw punktów zwycięstwa jednak ma ta przewagę, że na początku kolejnej bitwy ma między innymi większe szanse na pozyskanie dodatkowych jednostek a także na wymianę w czasie rozgrywki niewygodnych kart na inne.

[strategos Formion]

Przepisy dotyczące kampanii nie były pomyślane dla wersji Epic (w podstawowej wersji działały dobrze) może należałoby raczej dążyć do zmniejszenia liczby Command Points dla zwycięzcy nie rezygnując z zasady, że liczą się "bannery" (utrzymując silną - w tym systemie kampanijnym - motywację do walki o każdą "flagę" mimo przegrywania bitwy)?

[berem]

Moje zwycięstwo (znaczy Eumenesa) po kontrataku na prawym skrzydle ciężkiej piechoty z jazdą.



Po bitwie po zsumowaniu punktów zwycięstwa ja mam 37pkt a Strategos 76.




Następna bitwa to Paraicatene – 317BC

Znów poprowadzę armie Eumenesa tym razem przeciw Antygonowi.
Tym razem moje wojska zajmują pozycje na górze planszy.



Obie armie mają startowo po 9 kart.
Aby zwyciężyć trzeba zadać przeciwnikowi o 2 straty więcej bo w przeciwnym wypadku jest remis.
Zaznaczone tereny wyżynne są nieosiągalne dla ruchu.
Oznaczona jednostka Srebrnych tarcz ma taka właściwość, że gdy walczy zadaje straty też na symbol wodza na kostce a sama może zignorować 1 trafienie powodujące ucieczkę.

Z przepisów kampanii wynika aktualnie, że Eumenes ma 5 punkty strategiczne a jego przeciwnik 7 CP.

Przed bitwą Antygon pozyskał: 1 jednostkę słoni, 1 średnią piechotę i 1 łuczników konnych a stracił 1 lekka piechotę.
Natomiast Eumenes pozyskał: 1 jednostkę wielbłądów, 1 łuczników konnych ale stracił 2 auxilla.

Antygon pozyskał rozkaz specjalny: Leadership any section a Eumenes: Rally.

Bitwę jak zwykle zaczęły harce lekkich sił ale Antygon począł szybko rozwijać się na wszystkich skrzydłach.
Dużo działo się na jego lewym skrzydle gdzie ścierali się jeźdźcy obu stron wyniszczając się nawzajem prawie do końca – na koniec z jazdy zostało tam tylko mi 1 jednostka wielbłądów, 1 ciężkiej piechoty i 1 słoni.
Jednak najdziwniej było w centrum gdzie pojedyncza jednostka słoni wroga śmiało przedarła się przez siły lekkie i natarła na liczne przecież moje siły ciężkie. Zanim zginęła to wyniszczyła dokumentnie 2 jednostki mojej ciężkiej piechoty. Ale to nie koniec bo w centrum tymczasem starły się siły ciężkie obu stron i znów poniosłem poważniejsze straty.
Jednak bitwa rozstrzygnęła się na prawym skrzydle przeciwnika gdzie jego piechota wytrwale dążyła do zepchnięcia mojej kontratakujacej kawalerii wspartej z centrum. Obie strony wyjątkowo długo ostrzeliwały się i dążyły do zwarcia.
Bitwa wydawała się wygrana i strasznie długo przeciągnęła się zanim moje siły Eumenesa wygrały



Po bitwie po zsumowaniu punktów zwycięstwa ja mam 52pkt a Strategos 86.





Następna bitwa to Gabiene – 316BC

Znów poprowadzę armie Eumenesa i znów przeciw Antygonowi.




Wybrałem tą armię by kontynuować dzieło Eumenesa choć w tej bitwie wydaje się słabszy. Ma mniej kawalerii, dowódców i kart. Ma natomiast Srebrne tarcze i więcej słoni.
Ja mam 8 kart podczas gdy przeciwnik 9.

Oznaczona jednostki Srebrnych tarcz mają taka właściwość, że gdy walczą to zadają straty też na symbol wodza na kostce a same mogą zignorować 1 trafienie powodujące ucieczkę.

Z przepisów kampanii wynika aktualnie, że Eumenes ma 6 punktów strategicznych a jego przeciwnik 7 CP.

Przed bitwą Antygon pozyskał po 1 jednostce: lekkiej, średniej i ciężkiej piechoty oraz łuczników konnych.
Natomiast Eumenes pozyskał: 2 lekkie piechoty a stracił 2 jednostki typu auxilla.

Obaj przeciwnicy pozyskali rozkaz specjalny: Charge.

W bitwie od początku stosunkowo dużo działo się w centrum a dopiero potem ataki zainicjowane były na skrzydłach i praktycznie tam bitwa się rozstrzygnęła.
Bardzo obawiałem się słoni przeciwnika ale bardzo szybko zostały one wytracone natomiast na lewym skrzydle jazda Eumenesa razem z własnymi słoniami zostawionymi na 2 fazę bitwy posunęły się bardzo głęboko i wręcz wbiły w grunt jazdę przeciwnika na granicy pola bitwy.
Na przeciwległym skrzydle mocno do przodu posuwała się wroga jazda ale jej ataki zostały zneutralizowane.
Na lewym skrzydle Antygon ledwo uszedł z życiem ale przegrał bitwę.




Po bitwie po zsumowaniu punktów zwycięstwa ja mam 68pkt a Strategos 89.

[berem]

Następna bitwa to Ipsus – 301BC

Tym razem poprowadzę armię Antygona przeciw Seleukosowi.
Moje wojska zajmują pozycje na górze planszy.



Moja armia ma 8 kart a przeciwnik 9.

Z przepisów kampanii wynika aktualnie, że ja mam 5 punktów strategicznych a przeciwnik 6 CP.

Przed bitwą pozyskałem: 1 jednostkę łuczników, 2 ciężkiej piechoty , 1 ciężką jazdy i 1 słoni.
Natomiast Seleukos pozyskał: 2 lekkie piechoty i 2 łuczników.
Ja wydałem wszystkie punkty strategiczne ale nie żałuję bo i ciężkie jednostki i łucznicy przydadzą się do obrony lewego słabszego skrzydła a ciężka jazda zwiększy możliwości prawego.
Przeciwnik zachował 2 CP i w razie czego może wydać za nie rozkaz specjalny Rally i zregenerować swe siły.

Od początku zacząłem na lewym skrzydle przeciwnika manewry jazdą by osłabić ile się da a potem opanować to skrzydło.
W szarżach i kontrszarżach wzajemnie osłabiliśmy swe siły ale finalnie masa mej kawalerii spowodowała nawet śmierć głównodowodzącego przeciwnika.
Na tym skrzydle szczególnie zajadle postępowały lekkie siły wroga usiłujący za wszelką cenę spowodować panikę wśród mych słoni co częściowo się im udało.
Na drugim skrzydle starałem się unikać kontaktu i wręcz odchodzić do tyłu i w kierunku centrum i na szczęście przeciwnik nie miał odpowiednich środków lub skoncentrował się na innych kierunkach bo to się udawało.
W pewnym momencie na lewym skrzydle nastąpiło rozstrzygnięcie i masy mojej kawalerii opanowały go.
W centrum przeciwnik kontratakował ciężką piechota ale ogarnęła ja dziwna niemoc i była wyjątkowo nieskuteczna i ostatecznie została całkowicie rozbita przez swój odpowiednik po mojej stronie.



Moje zwycięstwo i w tej chwili mam 86 punktów a przeciwnik 91.
W ostatniej naszej bitwie by zremisować całą kampanię powinienem więc zwyciężyć ale wyeliminować o 3 jednostki więcej niż przeciwnik. Jeśli wyeliminuje więcej to wygram kampanię.





Następna bitwa to Ipsus – 301BC

Tym razem poprowadzę armię Ptolemeusza.
Tym razem moje wojska zajmują pozycje na górze planszy.



Obie armie mają po 7 kart.

Z przepisów kampanii wynika aktualnie, że ja mam 6 punktów strategicznych a przeciwnik 5 CP.

Przed bitwą pozyskałem: 1 jednostkę ciężką piechoty, 2 średniej i 1 lekkiej.
Natomiast przeciwnik pozyskał: 1łuczników i 1 wielbłądów ale zeszły mu 2 lekkie piechoty.

Krótko napiszę na koniec, że najwięcej działo się na lewym skrzydle przeciwnika gdzie uzyskiwałem przewagę.
Jednak bitwę rozstrzygnął bardzo śmiały atak ciężkiej piechoty w centrum i tym razem była ona bardzo skuteczna i wytrzymała i pokonała kontrataki a co więcej w walkach zginął mój głównodowodzący.
Wcześniej w centrum zacząłem cofać swe siły i szukać rozstrzygnięcia na skrzydle lecz przeciwnik dysponował odpowiednimi rozkazami pozwalającymi szybko dojść i zaatakować cofających się.



Tak więc Ptolemeusz przegrał jak i ja przegrałem i ostatecznie na koniec kampanii uzyskałem sumę 93 pkt a przeciwnik 104.





Aktualnie zaczęliśmy kampanię Cezara w Galii ale nie będziemy jej już relacjonować.
Teraz spróbujemy doliczać sobie punkty zwycięstwa ale w stosunku nie 1:1 za każdą zniszczona jednostkę ale 1:2.
Pokażę tylko wstępne rozstawienia do kolejnych bitew.