Ta pierwsza chyba z trudna to takie same mam obawy co do dużej Agricoli. Magnum Sal będzie brana pod uwagę. A fajna jest?kdsz pisze:Pret-a-Porter. Z lżejszych Magnum Sal.
Pret-a-Porter i Agricola to gry podobne. Obie nie są specjalnie trudne do opanowania, ale mają ciężką do rozkminienia instrukcję (szczególnie PaP). W dużej Agricoli wariant familijny jest naprawdę intuicyjny (ale dający dużo możliwości), natomiast większy poziom trudności pojawia się przy wariancie pełnym, gdy trzeba ogarnąć kilkanaście kart wpływających na zasady. W PaP karty wpływają na rozgrywkę od początku i zgadzam się, że może to trochę paraliżować. Zagracie 2-3 razy i będzie jak w warcabachBea pisze:Ta pierwsza chyba z trudna to takie same mam obawy co do dużej Agricoli.kdsz pisze:Pret-a-Porter. Z lżejszych Magnum Sal.
Po zastanowieniu wydaje mi się, że chyba najlepszy układ to Agricola wariant familijny -> Agricola wariant pełny -> Pret-a-Porter.Łatwe zasady, zerowa losowość, raczej ciężka rozgrywka. Tzn. tak mi się wydaje, bo żona nigdy ze mną nie zagrałaA Caylus? Co o tej grze sądzicie?
Pod względem cieżkości rozgrywki to OK, ale na pewno nie pod względem reguł. Opanowanie kilku akcji, polegających na dobraniu surowców czy kart leżących na planszy, raczej nie przekracza możliwości przeciętnego zjadacza chleba. Podobnie zsumowanie kilku wartości określających koszty utrzymania czy porównanie współczynników podczas pokazów. Oczywiście odrębną kwestią jest wykorzystanie możliwości gry, co może trochę paraliżować.FortArt pisze:Na Pret-a-porter pokręcę nosem, no to nie jest coś co odpowiada każdemu, lepiej zagraj najpierw gdzieś by uniknąć rozczarowania - a pomysł by była następną grą po małej Agricoli wydaje mi się dość dziwaczny.
Przy tej grze cztery osoby to moja ulubiona konfiguracja.
