Język scrabblistów

[MichalStajszczak]

W Gazecie Wyborczej ukazał się artykuł o języku scrabblistów.

[Tommy]

No ewa jako dopuszczone słowo bo to synonim kobiety to nie słyszałem Kiedyś sporo się grywało w Scrabble, teraz już trochę się kurzą na półce...

[Geko]

Właśnie dlatego nie przepadam za Scrabble.

[jax]

scrabble jest fajne, ale nie na poziomie turniejowym, gdzie pielęgnuje się i wygrywa dziwolągami

[MichalStajszczak]

scrabble jest fajne, ale nie na poziomie turniejowym, gdzie pielęgnuje się i wygrywa dziwolągami

Mnie do turniejowej gry w Scrabble zniechęciła właśnie "liberalizacja" słownictwa. Szczególnie dopuszczenie takich "wyrazów" jak "em" (zapis wymowy litery m). Ale najbardziej rozwalił mnie kiedyś wyraz "górzyta" (ponoć regionalna odmiana przymiotnika "górzysta")

[Legun]

Lepiej nogę zgnieść w imadle
Niż wieczorem grywać w Scrabble

Nasze doświadczenia ze Scrabblami (poza wieczorem na zbiorowym wyjeździe w czasach przedeurogrowych, który zaowocował powyższym lepiejem) zakończyły się po sporze o słowo "Snyś" (Snyś mi nocy przyniosła cudowne). Nawet przez jakiś czas próbowano mnie nazywać Snysiem na tą okoliczność .

[WRS]

Ech...
Jam się załatwił słowem licaś (licaś swego mi pożałowała...)
I potem już żadna partia scrabbli nie była taka sama...
Wręcz przestały scrabble gościć na stole...

[ja_n]

Ja nie gram w scrabble od czasu ostatniej (przyjemnej skądinąd, ale to ze względu na towarzystwo) partii, w której odmówiono mi uznania słowa "lotniarnia" (czyli taka szopa, w której przechowuje się lotnie). Sporo punktów mi się za to słowo słusznie należało, ale nie dali. Obraziłem się na grę za ten skandal .

[bartek_mi]

scrabble jest fajne, ale nie na poziomie turniejowym, gdzie pielęgnuje się i wygrywa dziwolągami

to tak jak z kazda gra "turniejowa" (szachy, go) na pewnym poziomie - pamiec + pamiec + schematy + pamiec i wygrana w kieszni
grywalem sporo ale nie mialem checi ani zaciecia zeby sie siodemek na pamiec uczyc

[MichalStajszczak]

Snyś

licaś

Chyba najsłynniejszym wyrazem tego typu jest zęzęś. A to dlatego, że wyraz ten dawał najlepszy wynik w konkursie, zamieszczonym w latach 80-tych ubiegłego wieku w tygodniku Razem. (Kilka lat temu na forum była zresztą dyskusja o tym czasopiśmie i o tym konkursie)

Ja nie gram w scrabble od czasu ostatniej (przyjemnej skądinąd, ale to ze względu na towarzystwo) partii, w której odmówiono mi uznania słowa "lotniarnia"

To jest właśnie najwiekszy problem, związany z grą Scrabble. Z jednej strony są w słowniku dopuszczalnych wyrazów rozmaite dziwolągi, których chyba nikt nie używa w normalnej konwersacji, z drugiej strony brakuje ponoć ogromnej liczby wyrazów specjalistycznych, na przykład zoologicznych (chociażby wymienionej w artykule pangi).

[yosz]

to tak jak z kazda gra "turniejowa" (szachy, go) na pewnym poziomie - pamiec + pamiec + schematy + pamiec i wygrana w kieszni

Trust me - jeżeli w go grasz na pamięć i schematy (np: joseki - czyli "standardowe" otwarcia w rogach dające równy rezultat obu stronom, których są dziesiątki tysięcy - więc chciałbym mieć taką pamięć ) to nic nie wygrasz bo:
a) nie zawsze schemat daje tak samo dobry rezultat - wszystko zależy od sytuacji na planszy
b) wystarczy że przeciwnik nie zagra schematycznie (np wg. joseki) i jesteś ugotowany.

O szachach się nie wypowiadam bo z turniejowymi nie miałem do czynienia

[MichalStajszczak]

Gdy w szachy grają dwaj zawodowcy, partia wygląda zwykle tak: pierwsze kilkanaście ruchów według schematu, z pamięci, aż do momentu, gdy jeden z graczy wykona ruch nietypowy. Wtedy drugi gracz popada w namysł, bo nie wie, czy to pomyłka, czy to może jakieś chytre wzmocnienie.
Natomist partia zawodowca z amatorem wygląda zwykle tak: zawodowiec gra oczywiście według schematu. Amator wcześniej od schematu odchodzi (bo tylu ruchów na pamięć się nie nauczył) i w efekcie traci pionka albo figurę. Wtedy zawodowiec szybko wymienia, co się da i w efekcie dochodzi do końcówki, którą zawodowiec bez problemu wygrywa (końcówki też są oparte na schematach).
Z tymi "dziesiątkami tysięcy joseki" to chyba też przesada. Jeżeli rozpatrujemy sytuację w jednym rogu planszy, to jak jeden z graczy zagra hoshi, drugi zapewne odpowie, stawiając kamień na san-san, komoku albo takamoku. I dalej jest zwykle też tylko kilka rozsądnych mozliwości (a czasem nawet tylko jedna).

[yosz]

No właśnie problemem jest to że to zazwyczaj jest dobre, patrząc na całą planszę może być takie sobie.

Jak kogoś interesuje to polecam: http://eidogo.com/

[MichalStajszczak]

nie mialem checi ani zaciecia zeby sie siodemek na pamiec uczyc

Siódemek to chyba nawet Rainman na pamięć by się nie nauczył. Ale gracze turniejowi znają na pamięć wszystkie wyrazy dwu i trzyliterowe

[bartek_mi]

nie mialem checi ani zaciecia zeby sie siodemek na pamiec uczyc

Siódemek to chyba nawet Rainman na pamięć by się nie nauczył. Ale gracze turniejowi znają na pamięć wszystkie wyrazy dwu i trzyliterowe

wszystkich nie ale gra turniejowa to uczenie sie slownika - szczegolnie zbitek literowych i w jakich slowach wystepuja (w koncu wiadomo z jakim prawdopodobienstwem jakie plytki moga wskoczyc do reki/byc na planszy)

na przyklad takie zestawy liter: http://www.pfs.org.pl/slowneroznosci.php

[jax]

na przyklad takie zestawy liter: http://www.pfs.org.pl/slowneroznosci.php

Po zapoznaniu się z treścią tego linka już oficjalnie uważam scrabble turniejowe za żałość i nie mogę się nadziwić jak można czerpać z niego przyjemność..

[Geko]

O ileż to ciekawszym jest grać w normalne eurówki niż swój umysł bóść durnowatymi gę, hę i oń.

[konev]

Gdy w szachy grają dwaj zawodowcy, partia wygląda zwykle tak: pierwsze kilkanaście ruchów według schematu, z pamięci, aż do momentu, gdy jeden z graczy wykona ruch nietypowy. Wtedy drugi gracz popada w namysł, bo nie wie, czy to pomyłka, czy to może jakieś chytre wzmocnienie.
Natomist partia zawodowca z amatorem wygląda zwykle tak: zawodowiec gra oczywiście według schematu. Amator wcześniej od schematu odchodzi (bo tylu ruchów na pamięć się nie nauczył) i w efekcie traci pionka albo figurę. Wtedy zawodowiec szybko wymienia, co się da i w efekcie dochodzi do końcówki, którą zawodowiec bez problemu wygrywa (końcówki też są oparte na schematach).
...

Kompletnie nie wiem skąd takie obserwacje. Jak na mój gust i doświadczenie szachowe całkowicie błędne .

Po pierwsze... wiadomo, że zawodowcy mają obkute setki debiutów, ale jeżeli już wykonują nietypowy ruch to nie z powodów wymienionych powyżej, ale z różnych innych powodów.
- wariant pamięciowy się skończył i teraz trzeba grać samemu. Debiuty są przeanalizowane tylko do któregoś momentu.
- zawodowiec przerywa debiut w którymś momencie i zaczyna grę środkową według własnych analiz (odrobił pracę domową)
- jeden zawodowiec zna dany wariant do 10 posunięcia, a drugi do 7. Drugi zaczyna od 7 grać sam, co nie oznacza, że źle. Po prostu musi sam przeanalizować dobre posunięcie.

Po drugie... odejście od schematu debiutu to strata pionka albo figury? Skąd takie obserwacje? W 90% procentach odejście od schematu w debiucie dla amatora oznacza po prostu postawienie się w słabszej pozycji we wcześniejszej fazie gry (zamiast w grze środkowej).

Po trzecie... zawodowiec po zyskaniu przewagi szybko wymienia? To już jest kompletne nieporozumienie delikatne mówiąc. Dokładnie tak robi, ale AMATOR, który zyskał przewagę, gdyż w miarę jak pozbędzie się figur przez wymianę to łatwiej mu będzie w końcówce zrealizować przewagę. Zawodowiec nigdy nie będzie na chama wymieniał figur, gdyż mając je na planszy zrealizuje swoją przewagę miażdżąco w grze środkowej zanim dojdzie do końcówki.

I po raz setny powiem, że osoby twierdzące, że szachy to schematy i pamięciówka zapewne kompletnie w tą grę grać nie potrafią poza znajomością ruchów, a potem liczeniem ileś tam ruchów do przodu . Potem przegrywają, frustrują się i usprawiedliwiają się, że przegrali gdyż nie poświęcili setki godzin na wkuwanie debiutów . Pamięciówka i schematy są w prawie każdej grze. I oczywistą oczywistością jest, że im wyżej zawodowo tym więcej człowiek tego zna. Tylko chyba z czystej ignorancji nikt nie wspomina, że im wyżej zawodowo to wraz z obkuciem debiutów i końcówek idzie głęboka wiedza i doświadczenie o GRZE ŚRODKOWEJ. Gdzie de facto dopiero rozpoczyna się pojedynek i wychodzą umiejętności strategiczne, taktyczne i wiedza.

To tyle. Do zobaczenia do następnego tekstu o tym jak to szachy to sama pamięciówka i schematy .

[mbork]

http://www.boardgamegeek.com/geeklist/5 ... tem1369999
(I zwróćcie uwagę, że wysłałem to dużo wcześniej, niż była ta dyskusja )
PS. Za ile punktów jest "zwróćcie"?

[MichalStajszczak]

Kompletnie nie wiem skąd takie obserwacje. Jak na mój gust i doświadczenie szachowe całkowicie błędne .
Po pierwsze... wiadomo, że zawodowcy mają obkute setki debiutów, ale jeżeli już wykonują nietypowy ruch to nie z powodów wymienionych powyżej, ale z różnych innych powodów. - wariant pamięciowy się skończył i teraz trzeba grać samemu. Debiuty są przeanalizowane tylko do któregoś momentu. - zawodowiec przerywa debiut w którymś momencie i zaczyna grę środkową według własnych analiz (odrobił pracę domową) - jeden zawodowiec zna dany wariant do 10 posunięcia, a drugi do 7. Drugi zaczyna od 7 grać sam, co nie oznacza, że źle. Po prostu musi sam przeanalizować dobre posunięcie.

pierwsze kilkanaście ruchów według schematu, z pamięci, aż do momentu, gdy jeden z graczy wykona ruch nietypowy. Wtedy drugi gracz popada w namysł, bo nie wie, czy to pomyłka, czy to może jakieś chytre wzmocnienie.

Nie wiem, dlaczego uważasz moje obserwacje za całkowicie błędne, skoro w gruncie rzeczy piszesz to samo. Pierwsze kilka czy nawet kilkanaście ruchów, wykonywanych według schematu, to gra praktycznie automatyczna. Jeżeli ktoś od schematu odchodzi, to przeciwnik też musi od schematu odejść i dłużej zastanowić się nad ruchem. Bo odejście od schematu może być spowodowane tym, że gracz zna wariant tylko do pewnego momentu i kolejny jego ruch nie jest w danej sytuacji optymalny. Albo też tym, że wykonał jakieś "chytre posunięcie" czyli (jak to ująłeś) "odrobił pracę domową".
Amator w partii z zawodowcem ma szanse zrealizować przewagę podstawionej ciężkiej figury. Gdy zdobędzie przewagę pionka lub jakości, to zawodowiec zwykle w końcówce co najmniej obroni remis. Największą szansę amatorowi daje takie skomplikowanie sytuacji w grze środkowej, że zawodowiec się pomyli.
A zawodowiec przewagę pionka np. w końcówce wieżowej zrealizuje bez trudu.

[Tommy]

na przyklad takie zestawy liter: http://www.pfs.org.pl/slowneroznosci.php

Po zapoznaniu się z treścią tego linka już oficjalnie uważam scrabble turniejowe za żałość i nie mogę się nadziwić jak można czerpać z niego przyjemność..

Heh racja! Turniejowe Scrabble to po prostu masakra