Mój kontakt z grami planszowymi ograniczal się w przeciągu minionych lat do : Magia i Miecz [dziś pewnie wartościowe wyłącznie z pobudek sentymentalnych], Monopoly [niegrywalne w związku z losowością], Drakon. Ostatnio wzięła się u mnie skądnikąd pasja, oraz chęć kreatywnego wykorzystania tego zapału
Co prawda planszówką tego nazwać nie można, ale mój prototyp doskonale sprawdził się w kilku partiach. Teraz jestem ciekaw waszych opinii na temat "rdzenia", bowiem planuje rozszerzenie pomysłu o kilka nowinek. Swoją drogą moja słaba znajomość tego segmentu rozrywki to niejako szczęście w nieszczęściu, bo siłą rzeczy na nikim nie staram się wzorować, nawet podświadomie.Liczę oczywiście na wasze opinie, szczególnie odnośnie działania mechaniki, oraz zmniejszania losowości, której nie znoszę [choć będą dwa warianty - dla party z większą i bardziej zaawansowanych z możliwie jej brakiem]. Ciekawi skąd pomysł na grę? Książka "Handlarz kawą" Davida Liss'a
Niezbędne elementy [wybaczcie jakość, ale jak widzę photoshopa czy inny program graficzny uciekam, gdzie pieprz rośnie] : http://www.sendspace.com/file/kxnqqg [uwaga : do gry w cztery osoby potrzebny jest dwukrotny wydruk towarów! Liczby towarów w stosunku do ilości graczy mogą być jeszcze ciut niezbalansowane]
Plusy :
- Prostota: wejść do gry można w każdej chwili nie znając zasad!
- Dla każdego, niezależnie od płci, ani wieku
- Połączenie gry ekonomicznej z aktorską i żyłką do handlu.
- Znikoma losowość, bądź większa jej ilość – modyfikowane w zależności od upodobań/charakteru.
- może spełniać się w roli party game, albo bardziej rywalizacyjnym charakterze.
- Krótki czas gry, bez mozolnego oczekiwania na swoją turę, bowiem jesteśmy czynnymi uczestnikami bez przerwy!
- Mnóstwo emocji i fantastyczna atmosfera towarzysząca rozgrywce! [doświadczone na własnej skórze]
- Walory edukacyjne [podstawowe zasady działania ekonomii]
- Niewielka liczba elementów potrzebnych do gry.
Czas gry : 15-30 min
Liczba graczy 2-4 [optymalna wynosi 4]
Cel gry : zasadniczym celem jest zdobycie w pięciu turach jak największej liczby pieniędzy. Stąd też ważne jest trafne oceniane popytu/podaży, manipulacja rynkiem, oraz osiąganie jak najlepszych warunków w targowaniu się z innymi oraz sprzedaży po możliwie najwyższych cenach.
Rozgrywka : Początkowo rozdajemy rozlosowane karty towarów pośród każdego gracza i dom handlowy, oraz rozdzielamy pieniędze [po 1000 guldenów na głowę, reszta przydzielana jest dla domu handlowego]. Wspomniany już dom handlowy umożliwia nam kupowanie/sprzedawanie po cenach giełdowych. Giełdą nazywamy natomiast planszę z towarami i cenami, którą rozkładamy tak, by widział ją każdy z graczy. Początkowo cena każdego towaru wynosi 30 i na tych polach właśnie ustawiamy oznaczenia, by następnie inicjując grę wykonać instrukcje z punktów a i b. Karty oraz pieniądze ukrywamy za specjalną zasłonką, by inni gracze nie wiedzieli co posiadamy.
a) Tworzenie cen na początku każdej tury :
1) Losowanie na poniższej zasadzie [przez JEDNEGO gracza, obojętnie którego] :
1-8 : rodzaj towaru
1-4 – cena spada
1-8 – cena rośnie
1-8 – o ile „pól” [w tej chwili możliwe są wahania nawet o osiem, planuje jednak temu zaradzić minimalizując nadmierną losowość poprzez limit DO trzech].
Przy kostce z 6-ma oczkami : wybiera się dwa towary, które nie będą podlegać zmianom np. poczynając od góry.
2) Tuż po tym gracze samodzielnie ingerują w ceny zapisując je na kartce tak, by nikt nie widział, a następnie przedstawiają jednocześnie (jedną podwyższają, drugą obniżają) lub robią to w przyjętej wcześniej kolejności jeden po drugim – według uznania.
UWAGA! Każda zmiana ceny musi zostać odnotowana znacznikiem! [jeśli wynosi np. 60, znacznik musi leżeć na tej liczbie]
Teraz czas na mięsko, czyli ...
b)Teoretycznie nie istnieje właściwie limit ruchów do wykonania, toteż w jednej turze możemy :
1) Handlować [co i za ile, bądź towar za towar]
2) Sprzedaż domu handlowemu po cenach z giełdy!
3) Kupno towarów od domu handlowego po cenach giełdowych.
4) Składanie dowolnych ofert – sojusze, przekupstwa i tym podobne. Wszystko wedle uznania np. zapłacę 1000 guldenów, jeśli w przyszłej turze podniesiesz cenę na …]. Oczywiście obietnic trzeba dotrzymywać, a złamanie jakiejkolwiek jest karane surowo [kwota rzędu 200 guldenów, za każdym razem – oczywiście może to być część taktyki, a przychód pokryje koszty kłamstewka :}]. Niech wyobraźnia będzie z wami.
Tura kończy się, gdy wszyscy gracze uznają, iż dokonali czego chcieli i są gotowi przejść dalej. Następuje wtedy ponowna zmiana cen wg. przyjętych zasad. Dzieje się tak przez sześć tur, jednakże gra się tylko w pięciu. Innymi słowy ostatnia służy sprzedaży/ustaleniu wartości zalegających dóbr. Następnie pozostaje policzyć jakimi kwotami dysponuje każdy z graczy oraz ogłosić zwycięzcę.
Dla zwiększenia emocji, tudzież oszczędzenia sobie mozolnego wycinania monet, można grać prawdziwymi pieniędzmi. Najpierw każdy tworzy pulę z równych sum znaną lepiej jako bank. Pieniądze rozdaje się wg. normalnych zasad, jednak koniec gry sprawia, że zarobione pieniądze zostają w naszej kieszeni, a te znajdujące się w banku są dzielone po równi pośród wszystkich graczy.
10 gr = 100 dukatów
1 zł = 1000 dukatów
[/quote]