Zwykle jak ognia unikam domowych zasad, ale stwierdziłem, że chcę częściej wrzucać Londyn na stół i postaram się w jakiś racjonalny sposób odchudzić talię i skrócić czas rozgrywki, nie zaburzając przy tym (mam nadzieję
) proporcji rodzajów kart w talii. Ze 101 kart wyleciało 25. Nie miałem jakiegoś jednego konkretnego klucza usuwania kart, ale brałem pod uwagę pewne kryteria, które wydały mi się sensowne (założenie było takie, że pełna talia projektowana była pod czterech graczy): 
- starałem się zachować ilościowe proporcje kolorów w ramach każdej epoki
- wyleciały karty, których siła zależy od liczby graczy przy stole (taki Omnibus nie ma sensu 1v1)
- jeśli jakaś karta w ramach ery występowała w dwóch kopiach to założyłem, że przy komplecie graczy dwóch z nich nie będzie miało do niej dostępu, przez co często usuwałem drugą kopię z gry (w ten sposób zachowałem proporcje "niedoboru", co najbardziej widać w epoce A). Oczywiście nie robiłem tak z każdym duplikatem - nie chciałem np. zaburzać ekonomii gry i wywalać zbyt wielu beżowych kart dających $ lub przekroczyć odgórnie ustalonej przez siebie granicy usunięcia 1/4 talii
. Kopie wycinałem tam, gdzie czułem, że jest to sensowne . Jeśli gracie w Londyn dwuosobowo, dajcie szansę temu wariantowi i napiszcie proszę, czy czas gry stał się znośniejszy, a balans relatywnie zachowany
. Z talii powinny wylecieć:EPOKA A (5 kart):
Wodociągi
Garbarnie
Kawiarnia
Giełda
Pasamonicy
EPOKA B (12 kart):
Biedota x2
Straż Ogniowa
Most
Rezydencje Miejskie
Oświetlenie Uliczne
Szpital
Omnibus x2
Sklepy
Łodzie Parowe
Domy Robotnicze
EPOKA C (8 kart):
Biedota
Metro x2
Kanały Ściekowe x2
Sklepy
Północna Stacja Kolejowa
Żydowscy Uchodźcy
