Interakcja i plansza dla 4/5+

[udarr]

Hej

Ostatnimi czasy w ręce moich najbliższych znajomych przypadkiem trafiła Gra o Tron, to chyba w końcu zapoczątkowało u nich zainteresowanie planszówkami. W związku z tym szukam kolejnego tytułu, który przypadnie wszystkim do gustu. Założenia są takie żeby gra była dla co najmniej 4 osób, będzie wybitnie jak zadziała na 5+. Bardziej jakaś plansza niż same karty. Myślę, że ta ekipa świetnie się czuje w negatywnej interakcji więc szedłbym w tym kierunku. Z drugiej strony dobra kooperacja też może się spodobać aczkolwiek bardzo chciałbym uniknąć gracza alfa co przykładowo przy takiej Pandemii trochę się objawia jak ktoś jest mniej decyzyjny. Długie rozgrywki (3-4h) nie są straszne o ile jest jakaś akcja ale tytuły, które zamkną się w 60min też mogą być. Instrukcja z wyjątkami na 50 stron raczej nie. Raczej bez gier mocno ekonomicznych gdzie każdy sobie a na końcu liczymy punkty. Jakaś interakcja musi być czy to pozytywna czy negatywna. Niezła regrywalność mile widziana, mamy tylko dwie gry na tyle osób więc trochę są eksploatowane w weekendy. Cena w miarę rozsądna, czyli tak do 200zł, jak coś naprawdę 10/10 biorąc pod uwagę powyższe to może i nawet 300zł się wysupła. A mogą być też i dwie tańsze Dziękuję bardzo za pomoc. Kuba

[MattDor]

Może Cyklady by cię zainteresowały? Interakcji negatywnej trochę jest, można sobie nawzajem przeszkadzać i się atakować. Poza tym, w 5 gra się bardzo dobrze, w 3 i 4 z resztą też. Myślę, że regrywalność też jest dosyć spora, no i trzeba trochę pomyśleć strategicznie, aby wygrać. A do tego dochodzi fajny system licytowania przychylności różnych bóstw, które umożliwiają wykonanie poszczególnych akcji. No i od strony wizualnej jest świetnie, zarówno jeżeli chodzi o grafiki na kartach (różne mitologiczne stwory), jak i wykonanie figurek (każdy gracz ma inny wygląd statków i żołnierzy).

A z gier kooperacyjnych to polecam Martwą Zimę - gra kooperacyjna z mechaniką zdrajcy. Ostatnio grałem właśnie w 5 osób i było całkiem przyjemnie. Zasady są dość proste, gra ma świetny klimat zombie, gdzie gracze starają się wykonać różne zadania (zabijanie zombie, zbieranie próbek, żywności, itd.), aby ocalić kolonię. Sporo interakcji pomiędzy graczami, możliwość wymieniania się zdobytymi przedmiotami i pomagania sobie. A do tego zdrajca ma swoje cele, które musi zrealizować, aby zwyciężyć i generalnie stara się, aby kolonia upadła. Ogólnie gra warta swojej ceny (ok. 180-200 zł).

[DrunkHamster]

1. Mare Nostrum Imperia
2. The Godfather
3. Battlestar Galactica ( kooperacja z elementem zdrajcy, dostepna juz chyba tylko z drugiej reki )
4. Scythe
5. Colt Express

[udarr]

Martwa Zima i Scythe mnie najbardziej zainteresowały. Cenowo ta druga wychodzi 2x drożej. Ktoś mógłby je jakoś zestawić jeśli chodzi o poziom trudności, interakcję i stosunek ceny do produktu? Mechanizm zdrajcy w Martwej Zimie brzmi rewelacyjnie, to się u nas sprawdzi. Tylko czy jest on dobrze dopracowany?

[MattDor]

Martwa Zima i Scythe mnie najbardziej zainteresowały. Cenowo ta druga wychodzi 2x drożej. Ktoś mógłby je jakoś zestawić jeśli chodzi o poziom trudności, interakcję i stosunek ceny do produktu? Mechanizm zdrajcy w Martwej Zimie brzmi rewelacyjnie, to się u nas sprawdzi. Tylko czy jest on dobrze dopracowany?

Generalnie jest tak, że na początku losuje się karty i może się zdarzyć tak, że nie będzie żadnego zdrajcy, ale nikt o tym nie wiem, więc cały czas padają jakieś podejrzenia ze strony innych graczy, zwłaszcza jeżeli zaczniesz robić jakieś podejrzane rzeczy (np. nie dorzucasz się do kryzysu mimo, iż posiadasz niezbędne karty, albo siedzisz w jednej lokacji i przekopujesz stos kart). Każdy gracz ma swoje cele, które musi zrealizować, aby odnieść personalne zwycięstwo, więc ciężko jest powiedzieć kto jest naprawdę zdrajcą, zwłaszcza jak zdrajca jest sprytny i gra ostrożnie. Jest też taka opcja, że zdrajca się w jakiś sposób ujawni, a wtedy reszta graczy może tego gracza wygnać z kolonii i dostaje on kartę z nowymi celami wygnańca. Ciężko trochę to dokładnie opisać, w każdym razie mechanika zdrajcy jest ciekawie zrobiona i przemyślana, przynajmniej tak wynika z mojego dość ubogiego doświadczenia z grą (grałem może z 5 razy).

W Scythe nie miałem jeszcze przyjemności zagrać, ale z tego co wiem gra posiada sporo elementów, znaczników itd., co może być dla niektórych przeszkodą. Przypuszczam, że trzeba trochę czasu poświęcić na rozłożenie/ złożenie gry albo zaopatrzyć się w jakąś wypraskę, czy pudełka, żeby to wszystko ogarnąć.

[Gosterq]

Scythe jest przyjemną, raczej prostą grą o n niezbyt wielkim poziomie interakcji. Fajnie pograć, ale raczej nie tego szukacie
Zakazane Gwiazdy, ale niestety max 4 graczy.
Bardzo chwalone jest Inis - czekam na polską edycję.

Edit : może warto się przyjrzeć Spartakusowi?

[DrunkHamster]

Jezeli chodzi o element zdrajcy to zdecydowanie lepsza gra jest Battlestar niz Martwa Zima.
Gralem w jedna i w druga, w Battlestarze zawsze jest zdrajca, a w zaleznosci od liczby graczy moze byc ich nawet dwoch lub trzech.
Scythe to bardzo dobra gra EKONOMICZNA. Jest element walki miedzy graczami, ale chodzi o uzbieranie jak najwiekszej liczby pkt. Jest kilkanascie roznych celow,za ktore mozna otrzymywac pkt. No i wykonanie, plansza i grafiki na kartach sa super. Duzo kart, drewnianych znacznikow,a takze figurki.

Z dostepnoscia, BSG jest ciezko bo w sklepach juz jej nie ma i raczej nie bedzie. Scythe i Martwa Zima sa ogolnodostepne, ale gdybym mial wybierac miedzy Scythem a MZ to wybralbym zdecydowanie Scythe. Martwa Zima nie jest az tak dobra, a klimat zombie nie kazdemu moze spasowac. Poza tym mozesz kiec nawet i kilka rozgrywek z rzedu gdzie nie bedzie zdrajcy, a wtedy ta gra staje sie przecietnya kooperacja.

[MattDor]

Być może Scythe jest lepszy od Martwej Zimy, nie grałem w Scythe więc nie mogę tych gier porównać. Chciałem tylko zaznaczyć, że cały czas jest mowa o grze Martwa Zima: Gra Rozdroży, bo w sumie są 3 gry z tej serii, jest jeszcze Długa Noc i Wojna Kolonii (z tego co wiem jest to dodatek pozwalający połączyć dwie gry i dodający tryb drużynowy). W Długą Noc nie grałem, ale z tego co czytałem na jej temat to jest to trochę zmieniona i rozbudowana wersja Gry Rozdroży (inne postacie, lokacje z grubszej tektury, itd.) Szczerzę nie wiem, która jest lepsza.

[Badboyski]

Z mojej strony polecam Posiadłość Szaleństwa.

[berem]

Warrior Knights z dodatkiem.

[Nidav]

Jeszcze z klasyków Szogun bardzo daje radę, a wieża bitewna to jeden z najfajniejszych motywów rozstrzygania walk, jaki widziałem.

[Deem]

Jeszcze z klasyków Szogun bardzo daje radę, a wieża bitewna to jeden z najfajniejszych motywów rozstrzygania walk, jaki widziałem.

O co ludziom chodzi z tym, że to fajny mechanizm? Losowy tak samo jak kości czy karty, a jeszcze dodatkowo „pożera” część zasobów wpadających do środka.

Rozumiem, że to fajnie wygląda, ale od strony mechaniki jest mocno średnie.

[Najemnik]

Jeszcze z klasyków Szogun bardzo daje radę, a wieża bitewna to jeden z najfajniejszych motywów rozstrzygania walk, jaki widziałem.

O co ludziom chodzi z tym, że to fajny mechanizm? Losowy tak samo jak kości czy karty, a jeszcze dodatkowo „pożera” część zasobów wpadających do środka.

Rozumiem, że to fajnie wygląda, ale od strony mechaniki jest mocno średnie.

Zgodzę się z tym, dodatkowo jej losowość była dla mnie nie do przyjęcia (rozumiem, że walki nie muszą być policzalne, ale realna możliwość, że silniejsza armia przegrywa, a przeciwnik nie tylko nic nie traci ale nawet wychodzi z liczniejszym wojskiem niż miał na początku... i nie jest to kwestia jakiegoś umiejętnego wyrafinowanego zagrania tylko ślepego losu...)

Także polecę Warrior Knights z dodatkiem, a także Kemeta, ale zdaje się, że te gry są już niedostępne.

Więc z gier dostępnych polecę też Cyklady i Inis (póki co jest wersja angielska, "niedługo" ma się pojawić polska). A jeżeli chcesz coś dłuższego i bardziej nastawionego na dyplomację to wypróbuj Fief.

[warlock]

Jeszcze z klasyków Szogun bardzo daje radę, a wieża bitewna to jeden z najfajniejszych motywów rozstrzygania walk, jaki widziałem.

O co ludziom chodzi z tym, że to fajny mechanizm? Losowy tak samo jak kości czy karty, a jeszcze dodatkowo „pożera” część zasobów wpadających do środka.

Rozumiem, że to fajnie wygląda, ale od strony mechaniki jest mocno średnie.

Przecież to zupełnie inny mechanizm przez to, że "wieża pamięta". Gdy rzucasz kośćmi to wynik walki jest zamknięty w obrębie jednej bitwy. W Szogunie nawet jak przegrasz bo wieża pożre armie, to one tam zostają i masz o wiele większą szansę na wygranie kolejnej bitwy. Wszystko się tam doskonale samobalansuje (szczególnie, że dodatkowo mogą Cię wspierać armie neutralne i dzięki wieży jest to szalenie łatwe do zaimplementowania). Poza tym mechanizm jest błyskawiczny i szalenie emocjonujący. O ile się go w 100% dobrze rozumie, bo wolę nie mówić, ile razy na forach/konwentach mówiłem ludziom, że nie grają zgodnie z zasadami .

[Nidav]

Jeszcze z klasyków Szogun bardzo daje radę, a wieża bitewna to jeden z najfajniejszych motywów rozstrzygania walk, jaki widziałem.

O co ludziom chodzi z tym, że to fajny mechanizm? Losowy tak samo jak kości czy karty, a jeszcze dodatkowo „pożera” część zasobów wpadających do środka.

Rozumiem, że to fajnie wygląda, ale od strony mechaniki jest mocno średnie.

Przecież to zupełnie inny mechanizm przez to, że "wieża pamięta". Gdy rzucasz kośćmi to wynik walki jest zamknięty w obrębie jednej bitwy. W Szogunie nawet jak przegrasz bo wieża pożre armie, to one tam zostają i masz o wiele większą szansę na wygranie kolejnej bitwy. Wszystko się tam doskonale samobalansuje (szczególnie, że dodatkowo mogą Cię wspierać armie neutralne i dzięki wieży jest to szalenie łatwe do zaimplementowania). Poza tym mechanizm jest błyskawiczny i szalenie emocjonujący. O ile się go w 100% dobrze rozumie, bo wolę nie mówić, ile razy na forach/konwentach mówiłem ludziom, że nie grają zgodnie z zasadami .

+1
Wieża bitewna zapewnia sporą losowość, ale jak dla mnie jest to losowość kontrolowana, przy czym nieco ciekawiej niż w takim GoT, gdzie można dodać losowe karty walki, ale bez nich wszystko sprowadza się do tego jaką kartę zagra przeciwnik, a że i tak można spokojnie patrzeć na rękę przeciwnika, to wszystko jest przeliczalne. Historia zna wieke przypadków, gdzie mniejsze armie wygrywały bitwy, więc dodanie kontrolowanej losowości do walk lepiej oddaje prawdziwość bitwy. Jak wspomniał warlock - wieża sama siebie balansuje i przegranie w jednej bitwie, bo kosteczki utknęły w wieży, samoczynnie zwiększa możliwość wygranych w następnych bitwach. Przypadek Najemnika nigdy przez wiele moich gier się nie wydarzył. Poza tym nie zapominajmy, że Szogun jest również grą ekonomiczną, i jeśli chce się wygrać, to trzeba balansować między bitwami, a rozwojem swoich prowincji, więc walka jest jednym z elementów, a nie elementem najistotniejszym (vide GoT). No i emocje wywoływane przez wieżę są bardzo duże - znajomy, z którym grałem parę razy, stwierdził, że tak mu się to podoba, że on nawet grając w to nie musi wygrywać, bo cieszy go samo wrzucanie swoich kostek do wieży.

No, ale koniec offtopu! Do autora wątku - wzmiankowany Fief też dobrze mógłby się sprawdzić, bo chociaż nie grałem, to czytałem sporo pochlebnych opini i gra pokazuje klasę właśnie w jak najliczniejszym gronie.

[udarr]

Myślę, że Martwa Zima dobrze wpasuje się klimatem. Na drugim miejscu bym dał Fief, myślę, że będzie to dobry pomysł na czwartą grę. Szogun również warty zainteresowania ale na później, ta wieża rzeczywiście brzmi interesująco. Scythe przyznam trochę zniechęca cenowo. Dziękuję wszystkim za pomoc. Zawsze otrzymuję tutaj bardzo dobre propozycje i wskazówki!