Starszy wyszedł, młodszy zasnął, mam chwilę
Krótkie wrażenia z gier czwartkowych i piątkowych.
Via Nebula - przyjemnie się grało. Szybkie. sprawne pick up and deliver, gdzie próbujemy skorzystać na tym co zrobią przeciwnicy i nie dać im za wiele korzyści swoimi akcjami. Zabrakło mi jednak jakiejś iskry. Po zbudowaniu budynku wykonuje się zapisaną na nim akcję - problem w tym, że te akcje są mało ciekawe. Nie można za bardzo zrobić jakiegoś kombosa, czy nagle odwrócić sytuacji na planszy. Raczej to takie małe bonusiki.
Dla mnie ta gra to dobra baza na jakiś mocno urozmaicający dodatek, który mógłby wprowadzić dużo nowych ciekawszych budynków (bo i szybko się zaczęły powtarzać) i np. jakieś specjalne zdolności dla graczy.
Sam nie będę jej proponować, ale jak ktoś będzie miał ochotę zagram bez problemu, bo to krótka piłka, a w dodatku bardzo ładnie wyglądająca - 6/10
Imhotep - grałem w to drugi raz i utwierdziłem się w opinii, że to dobry filler, czy gra na ostatnie 20-30 minut wieczoru. Decyzje są dość proste, ale nieoczywiste, bo cały czas próbujemy przechytrzyć się nawzajem. To jest dość mała gra z przerośniętym pudełkiem, które może wywołać inne oczekiwania wobec gry niż on je zapewni. Warto dać jej szansę - 7/10
Great Western Trail - tutaj też grałem drugi raz i podobało mi się bardziej niż za pierwszym. Jak na swoją średnio-ciężką wagę tury mogą iść bardzo sprawnie. Sporo mechanizmów, niektóre nieco wydumane, choć nie tak bardzo jak się to wydaje przy pierwszej rozgrywce. Dużo dróg do zwycięstwa i każdy może sobie obrać wręcz swój własny styl gry. Interakcji jest mało i zazwyczaj wolę żeby było jej więcej, ale od czasu do czasu lubię zagrać w tego rodzaju eurasa i GWT jest bardzo dobrym wyborem w tej kategorii - wzrost z 7 do 8/10
No i
Bootleggers - nie powiem, wymęczyłem się. Jak dla mnie ta gra trwa nie dwa, a trzy razy za długo. Gdyby była na 45 minut do godziny, to bym się fajnie bawił. Ale przez ten długaśny czas z grubsza robimy w kółko to samo, a końca za bardzo nie widać.
Nie podobało mi się kilka rzeczy:
- karty akcji do wyboru - w drugiej połowie gry za dużo było tam takich, które były totalnie bezużyteczne (jak dobieranie nowych ludków z pudełka) - zdarzało się, że 3 z 5 do wyboru były zupełnie nieinteresujące. W przeciwieństwie do Kosmicznych Spotkań na ręku masz 1-2 karty i nie masz zbyt szerokiego pola manewru co by tu z nimi zrobić. A nowe dochodzą ślamazarnie wolno.
W takim El Grande, który korzysta z podobnego mechanizmu (zagrana inicjatywa decyduje o kolejności wyboru kart akcji) z prawie każdą kartą można zrobić coś ciekawego. Ktoś coś podbierze, wybieramy inną i też możemy nieźle namieszać. Tutaj czasem też tak jest, ale najczęściej nie.
- losowość - zazwyczaj mi nie przeszkadza. Ale tutaj jak nic się nie wyprodukuje, nic z tym nie zrobisz. Jak nie będzie popytu w barze, so którego przyjechałeś, nic z tym nie zrobisz. Wspomniane wcześniej karty - zostaną 3 ochłapy, nic z tym nie zrobisz. I w każdej z tych sytuacji stoisz w miejscu podczas gdy inni odjeżdżają. Brakuje mi tu jakiejś możliwości zarządzania tą losowością.
- negocjacje - tutaj to może mniejszy problem z grą, a większy ze mną, ale nie podobały mi się one ze względu na to, że były raczej zastraszaniem niż negocjacjami (jest to zgodne z tematem gry, nie zaprzeczam). Ciekawsze i bardziej angażujące jest dla mnie, gdy kilku graczy uczestniczących w negocjacjach może na nich zyskać, a nie tylko jeden.
- brakowało mi tu też jakiejś spektakularności, możliwości nagłego odkucia się, jakichś zaskakujących rozstrzygnięć i zwrotów akcji.
Moim zdaniem ta gra już się nieco zestarzała i przydałoby się jej jakieś odświeżenie z nowymi zasadami. Obecnie zdecydowanie mi nie leży - 3/10
) + jedna przygodówka - Martwa Zima / EH + na początek Kraken chce Scythe rozłożyć. Jak nie będzie to kolidować z Trickerion, to siadam 
, a tam po prostu zdecydowały kości. Choć właśnie Hades zachęcał mnie do ataku pomimo braku pewności - ja traciłem nieumarłych, ty regularne jednostki. W razie porażki wycofanie się do mojej "twierdzy" i atak na pozostałości w kolejnych rundach 
), kilka dróg do zwycięstwa. Jedyna wada? Wydaje mi się, że karty celów są za słabą ścieżką zwycięstwa.