bogas pisze:
citmod pisze:Co do porównania z GIPF'ami, to wydaje mi się, że nie powinno się ich porównywać. Są to gry o zupełnie innej ciężkości. Trochę jakby ktoś powiedział że Lords of Waterdeep jest przeciętna i woli zostać przy Kawernie. Uważam, że w swojej wadze i długości rozgrywki gra jest świetna. Szczególnie patrząc na ilość różnorodności które dają karty bogów, gdzie np. w GIPF'ach nie ma żadnej różnorodności jeśli chodzi o warunki zwycięstwa poruszanie pionów itp. Dodam tylko że GIPFy oczywiście uznaję za świetne gry.
No tu się już zgodzić nie mogę. To gry z tej samej kategorii, a więc logiczne o podobnym czasie rozgrywki (podany przykład Kawerny i LoW jest naciągany). W Santorini ludzie grają, bo ma super elementy 3D i grafiki, a w gipfy, bo są świetne mechanicznie. Sam napisałeś, że Santorini bez tego blichtru nikt nawet kijem nie chciał trącić.
Santorini ma podany czas gry 20min, Tzaar/Yinsh/Gipf mają 30-60. Moim zdaniem dla wszystkich tych gier podany czas jest zawyżony (chyba że ktoś gra o hajs
), nie mniej jednak różnica jest. Uważam, że szybciej zagram 3 partię w Santorini niż jedną partię w któryś z GIPFów.
Co do ciężkości gier to również patrząc na bgg widać, że ludzie też postrzegają Santorini za prostsze:
Santorini 1.72
Yinsh 2.72
GIPF 2.77
Tzaar 2.55.
Ja także uważam, że GIPFY dają dużo więcej pola do popisu jeśli chodzi o strategię. Do tego sytuacja na planszy potrafi się w ciągu ruchu diametralnie zmienić. W Santorini czegoś takiego nie doznamy. Patrząc na ilość dostępnych potencjalnych ruchów w danym momencie, to również w GIPFach mam ich wielokrotnie więcej.
Z powyższych powodów użyłem przykładu LoW i Kawerny.
Edit:
Mir4ge pisze:bogas pisze:
No tu się już zgodzić nie mogę. To gry z tej samej kategorii, a więc logiczne o podobnym czasie rozgrywki (podany przykład Kawerny i LoW jest naciągany). W Santorini ludzie grają, bo ma super elementy 3D i grafiki, a w gipfy, bo są świetne mechanicznie. Sam napisałeś, że Santorini bez tego blichtru nikt nawet kijem nie chciał trącić.
To ja się z kolegą nie zgodzę. Nie grałem jeszcze w Santorini, ale widzę, że czas rozgrywki w grach serii GIPF wynosi 30-60 minut, w Santorini natomiast 20 min. To nie jest porównywalny czas rozgrywki. To, że gra nie odniosła sukcesu, zanim zabrał się za nią Roxley, wcale nie oznacza, że była średnia. Na sukces gry składa się wiele czynników np. promocja, dostępność czy cena. Sądzę, że w 2004 te czynniki nie były zbyt sprzyjające. Oprawa wizualna na pewno sprzyja wciągnięciu nowych graczy, ale czy ma takie znaczenia na dłuższą metę? Ja np. po kilku grach przestaję zwracać uwagę na wygląd poszczególnych elementów i widzę tylko mechaniki (nie wiem jak powszechne jest to zjawisko).
Ubiegłeś mnie.
Co do oprawy graficznej to myślę, że taka fotosynteza również nie była by takim sukcesem, gdyby nie idealnie dobrany temat i świetna oprawa wizualna. W sercu Fotosynteza jest również suchą grą logiczną w którą można by grać przy użyciu drewnianych klocków.
Pary bogów sprawiają, że trzeba przyjmować zupełnie różne taktyki na daną rozgrywkę.
