gocho pisze:
-kilka kart graczy, które były grane przez całe lata i ciężko zapomnieć historię grania na nich: strider's path (przyciąganie obszarów bez efektu podróży), płonąca gałąź, hiper przegięty Boromir (gracz Seastan "stworzył talię wokół niego", na której gra stała się spacerkiem),
szybki węzeł (do sensownego grania hobbitami) i ciekawy bohater Frodo Baggins, Dain (do sensownego grania krasnoludami).
Nie nazwałbym Boromira przegiętym. A już na pewno nie hiper przegiętym. To tylko w miarę dobry bohater.
Natomiast może znaleźć się w talii, która będzie niefajna/hiper przegięta, ale na to jeszcze się złoży Galadriela i parę innych kart.
krys pisze:Ja gram na jedną rękę, a co do wyboru sfer, to różnie z tym jest. Lubię grać monosferami bo wtedy mogę skorzystać ze wszystkich kart danego koloru. Ale też czasem sięgam po talie dwu lub nawet trójsferowe. U mnie to wynika z pomysłu na daną przygodę i pod tym kątem dobieram karty. Ostatnio mam skręt w kierunku talii tematycznych, konkretnie Rohan lub Gondor.
Ciekawe - ja zawsze na 1 rękę (czasem pomagam sobie 1 zasobem na rundę ekstra - zależy od poziomu scenariusza), ale prawie zawsze idę w 3 strefy, bo w zasadzie w każdej przygód występuje miks potrzeb. Ostatnio gram kransoludami w układzie przywództwo - duch - taktyka. Ale faktycznie decyduje scenariusz i pomysł na to, jak się z nim bawić
.
Co do talii tematycznych, to staracie się trzymać realiów uniwersum? Chociażby w doborze bohaterów - mi np. ciężko sobie wyobrazić, że Denethor, Eowyna i Bilbo schodzą razem do Morii szukać Balina
.
Ja gram solo na jedną rękę.
Jest trudniej i nie trzeba z braku wrażeń wywalać pieniędzy na koszmarne talie
Gram zawsze talią dwusferową. Trójsferowa wydaje mi się cięższa w obsłudze i mało skuteczna.
Staram się choć trochę trzymać realiów. Denethorem nigdy nie grałem, bo właśnie mi nie pasuje.
Orłów też nie wziąłbym do Morii, ale czerwona Eowina zna już tam każdy korytarz
